Cem Buba

Trabzonspor 2011 yılında tam bir hayal kırıklığı. Fenerbahçe maçında ne futbola ne de Şenol Güneş'e bir anlam veremedim. "Trabzonspor'un en büyük rakibi Trabzonspor" sözüne bu maçta inandım! Fenerbahçe maçından öncesi ve sonrasında verilen beyanatlara bakıyorum da, gerçekten Trabzonspor kendisine rakip!

Trabzonspor ikinci yarıya kötü başladı. Önce Ankaragücü beraberliği, arkasından Beşiktaş'a yenilip kupaya veda, Fenerbahçe maçı öncesinde Trabzon'u sarsan olaylar.

Demek ki neymiş; Trabzonspor'da sistem değil futbolcu önemliymiş. Beşiktaş karşısında bu çok açık ve net olarak göründü. Asların yerine oynayanlar sınıf kalmadı küme düştü!..

Trabzonspor resmen intihar etti! Oyuna çok üstün olarak başlayan ancak ikinci yarıda anlaşılmaz bir durgunluğun içine giren lider, Şenol Güneş'in yanlışlarının kurbanı oldu.

Galatasaray, Hagi ile Avrupa Şampiyonu oldu ve dünyaya kendini tanıttı ancak şimdi aynı Hagi ile yerlerde sürünüyor!

F.Bahçe Başkanı Aziz Yıldırım, tribünden voleybolculara taktik vermiş... Maçın sonucu: F.Bahçe 0, Tours 3... Schuster, Bobo'ya güvenmiyormuş... Kelin melhemi olsa önce kendine sürermiş!...

Trabzonspor, şampiyonluk yolunda 9 puanı garanti olarak görüyorsa yanılır. Çünkü ikinci yarıda maçların büyük bir bölümü "sahanın dışında" geçeceğe benziyor.

Adnan Polat, G.Saray kötüye gittikçe, devamlı etrafını suçluyor. Oysa tek suçlu kendisi. G.Saray'ın selameti açısından yapılacak tek şey, vereceksin koltuğu kurtulacaksın bu kabustan. Faruk Süren'den sonra bu kulübün başına onun gibi gerçek G.Saraylı bir başkan gelmedi. Süren, yoklarla G.Saray'ı dünya takımı yaptı.

27 Ocak'ta başlayıp 6 Şubat'ta bitecek olan Erzurum Üniversiade Kış Olimpiyatları için Erzurum, adeta bir spor kentine dönüşmüş. Tesislerin yapıldığı "Dadaşlar" şehrini gezdik. Gördüklerim beni adeta büyüledi!

Kazanan her zaman haklıdır. Bu felsefeden hareket edersek, oynanan kötü futbolu bir tarafa bırakıp Trabzonspor'u ayakta alkışlamalıyız.

Trabzonspor için esas mücadele şimdi başlıyor. İkinci yarıda, maçların yalnız sahada oynanmayacağını (!) benim gibi her halde Trabzonsporlu yöneticiler de tahmin edebiliyordur! Bunun için hem sahada, hem de masa başında çok güçlü olmak gerekir.

Trabzonspor, Barcelona gibi başladı, Barcelona gibi bitirdi... Bordo mavililer, terminatör gibi, gelene iki, gidene üç, böyle bir Trabzonspor'a, şampiyonluk anasının ak sütü gibi helal...

Trabzonspor'a nazar değmesin. Tam bir birlik ve inanç içinde yoluna devam ediyor. Ben bu Trabzonspor'u, 2000 yılılında Avrupa'nın iki büyük kupasını kazanan G.Saray'a benzetiyorum.

Trabzonspor belli ki Barcelona'yı çok izliyor! Futbolcular bu takımın tesiri altında kalmış. İspanyollar gibi çok pas yapmak istediler ancak az daha kendilerine pahalıya patlayacaktı.

Trabzonspor yanlışlarla başladığı maçı doğru bitirdi. Maça, iki takımın stoperleri damgasını vurdu. Önce Egemen'in şansız bir vuruşla topu kendi ağlarına göndermesi, ardından Yalçın'ın, uzun boyuna rağmen hava topundaki tayming hatası sonucunda Serdar'ın sebep olduğu penaltı, karşılaşmanın kader anlarıydı.

Trabzonspor'da alınan beraberlik, ortalığı toz dumana çevirdi! Engin'in, maçtan çıkarken sarfettiği sözler, Şenol Güneş'in şampiyonluğa hazır olmadıklarını söylemesi sanki bir şeylerin habercisi. Engin ne yazık ki bunu hep yapıyor! Eskişehir'de de bu tür olaylara çok karışmıştı.

Trabzonspor'a bir hal olmuş. O bildiğimiz koşan, rakibini yıpratan ve en önemlisi istediği zaman gol pozisyonuna giren takım gitmiş, sinirli, futbol yerine rakibi ve hakemle uğraşan bir takım gelmiş.

Spor Toto Süper Lig'de şu an oynadığı mevkinin en formda oyuncusu hiç şüphesiz Trabzonsporlu Serkan Balcı'dır.

Trabzonspor taraftarı gerçekten muhteşem. G.Saray maçında 90 dakika boyunca küfürden ve tacizden uzak yalnızca takımlarını desteklediler.

Trabzonspor'u seyretmek insana zevk veriyor. Bordo-mavililer G.Saray'ı devirirken şampiyonluk yolunda da büyük ışık yaktı. Artık bu Trabzon'u bağlasan da durmaz; ama yeter ki hakemler ve teşkilat burnunu sokmasın!