İrfan Özfatura Ahmet Sırrı Arvas

Hacı Veyiszade "kızmayacan, kızdırmayacan, kırmayacan, kırılmayacan" cümlesini sık kullanır, talebelerine üzülünce ellerini açar "Allahım bunları muallim eyle" der, "beni anlasınlar!"

Düsturu üçtür, üçü de güçtür. Vermeyene vermek, gitmeyene gitmek, zulmedeni affetmek!..

Yanında "kırkambar" dediği bir heybe taşır. İçinde kalemler, fırçalar, hokkalar, boyalar... Hani iğneden ipliğe ne ararsan...

Pekala siz de biliyorsunuz ki Muhammed ahir zaman nebisidir. Tevrat'ta açık seçik vasıfları yazıyor. Şimdi bize yakışan ona tabi olmak, zor günlerinde yanında bulunmaktır...

Oğlunun, kardeşinin ve kocasının cesedlerini sürükleyen Hind (Radıyallahu anh) metin ve mütevekkildir: "Daha güzel ne haber olabilir Ya Aişe!" der, "Efendimiz sağ ya!"

Yelkeni mendil kadardır ama en iri balıkları o yakalar. Tuttuklarını önüne çıkana dağıtır ki özensinler, onlar da denize çıksınlar...

Yokuşbaşı'nda Bodrum'u göreceksin, sanma ki geldiğin gibi gideceksin Senden öncekiler de böyleydiler, akıllarını Bodrum'da bırakıp gittiler...

İş bu yazı seferberlik aleyhine kasıtlı olarak mahirane bir tarzda icra edildiğinden sanıkların üç yıl kalebentliğine...

Lokomotif oflar puflar, katar kıpırdar. Moda, Kızıltoprak derken Kınalıada önünde hızlanırlar. Belki bir daha göremeyeceği Adalar'a son kez bakar.

O nasıl büyük bir sultandır ki, Evrengzib Âlemgîr gibi bir şah köle olur kapısına...

Ünlü sultan tam 50 sene hüküm sürer ve Gürganiye Devleti, eski haşmetli günlerine geri döner...

Dias, ünlü burna Fırtınalar Burnu adını takar. Kral II Joao "milletin gözünü korkutmanın âlemi yok. Ümit Burnu olsun" buyururlar!..

"Henrik" zenginleştikçe muhalifleri azalır, taklitçileri artar, gün gelir krallar bile yağmaya çıkar.

Hindistan 450 yıl boyunca Portekiz kolonisi olarak kalır. Ardından İngilizler gelir, ülkenin suyunu sıkarlar. Haçlılar Hind yoluna demir atarken İranlılar Osmanlı ile uğraşmaktadırlar...

Portekizliler Hind Okyanusundaki hacı gemilerini yağmalar. Sadece bir Arap gemisinde 400 kadın ve çocuğu diri diri yakarlar!..

"Ben bir ömür bu anı bekledim. Keşke saçlarım adedince canım olsa da, kazana daldırıp daldırıp çıkarsalar. Ağlıyorsam kederden değil, mutluluktan!.."

"Ve Sen Ey Kisrâ! Şurda nice hükümdarlar oturdu. Onlardan, âhiretlik olanlar, dünyadan da nasîblerini aldılar; dünyalıklar ise pişman oldular..."

"İstanbul'u yok ediyoruz. Bursa'yı, İzmir'i, Tokat'ı, Antalya'yı yok ediyoruz. Yeni binalar hep birbirine benziyor, lüksü bile rüküş, pahalısı dahi derme çatma!"

Süheyl Hoca eskilerin, "hezarfen" dedikleri, "bin hünerli" insanlardandır, bir ömür çalışır, derin izler bırakır...

Mustafa Abdülhalim Özyazıcı şöyle bir an durur, metnin istifini zihninde yapar, sonra eline kamışını alır ve büyük bir süratle yazar. Ne bir tashih, ne de hata...