İlklerin gecesi

Alışık olmadığımız bir İstanbul derbisi için Recep Tayyip Erdoğan Stadı’ndaydık.  Tarihinin en kötü lig başlangıcını yapan Fenerbahçe, kendisiyle aynı durumdaki Kasımpaşa’ya konuk oldu.
Geçen sezon yine 4. haftada buluşmuştu iki takım ama o zaman sarı-lacivertliler lider, Kasımpaşa ise 4. sırada çıkmıştı mücadeleye.
Şimdi ise koca Fenerbahçe 16. durumda, Paşa ise ligin en dibindeydi.
Futbolda dün yoktu...
Kjaer’in cezasının bitmesiyle ideal savunmasına kavuşan Advocaat’ın, forvetteki Sow ısrarından çabuk vazgeçmesi ve en formda golcüsü Emenike’ye hakkını teslim etmesi de önemliydi. Ancak takımı asıl artıran RvP ile Salih’in kadro dışı bırakılmasıydı. 
Korku dağları beklerdi.
Advocaat, Pereira’nın kadrosundan 9 farklı isme sahip olsa da, Portekizli’nin en çok eleştirilen tercihlerinden birisini yaparak Ozan-Topal-Josef üçlüsüyle maça başladı. Ama bu trio Fenerbahçe’yi sadece ayakta tutmadı. Aynı zamanda şaha kaldırdı.  Aynı tercihler bazen farklı sonuçlar doğurabiliyordu. Kasımpaşa’ya gelince... Onlar da en az Fenerbahçe kadar muhtaçtı galibiyete. Hoca değişikliği dopingi yapmışlardı. Fenerbahçe’nin kimseyi yenememesi de cesaret verici bir durumdu. İlk golü atanın götüreceği bir maç görüntüsü vardı sahada. Aynen öyle oldu... 
Gol atan kazanırdı.
Emenike bozdu dengeleri. İlk golde Josef net bir plase yapsa da, Brezilyalının vuruşundan daha güzeldi Nijeryalının asisti. Benim yerim en uç derken yalan söylemiyormuş çocuk. Derken Lens ilk asistini yaptı, Ozan’ın kafası Paşa’yı devirdi. Fenerbahçe kısa süreli patlamalarını golle noktalamış ve rahatlamıştı.
Enerjiyi ekonomik kullanmak gerekiyordu.
Lens bir gol pası da Emenike’ye verdiğinde ipler iyice koptu. Derken Emenike, Sow’a hoş geldin golünü attırdı. Kapanışı İsmail yaptı. Fenerbahçe bir çok ilki yaşayarak ilk galibiyetine ulaştı.
Doğumlar sancılı olurdu.

MAÇIN ADAMI: Emenike
Attığı ve attırdığı gollerle Fenerbahçe’yi şahlandırdı.