Yetişin herkes ölüyor!

Günlük olayların çok güzel bir şekilde analiz edildiği, "Atölye körlüğü" münasebetiyle gözümüzün dibinde olmasına rağmen dikkatimizden kaçan şeylere ne kadar dikkat etmemiz gerektiğini anlatıyor kitap...

Dostluğun öldüğü, insanlığın yok olduğu, geleneklerimizin tarihe karıştığı bu zamanda, arkadaşımız Ayhan Özbek, ümidini yitirmeden son bir çırpınışla "Yetişin Herkes Ölüyor" diyor...

Değerlerimizin bir bir değil toptan gittiği bir devirde bu eser okuyucular için tam bir yol haritası niteliğinde.

İşte öyle bir kitap, bir yazı, bir söz... Bir çınar gölgesi... Buram buram tecrübe kokan bir eser...

Yetişin;

...

(...) Etrafını kendi elleriyle çevirdiği, çeşitli meyve ağaçlarının gölgesinde tek katlı şirin bir köy evi vardı Muhsin Dede'mizin. Muhsin Dede bize her zaman güler yüzü ve tatlı sohbeti dışında da çok şey ikram etti ama biz en çok onun anlattıklarından lezzet alırdık.

"-Paşalar, biliyorsunuz biz bu evde sekiz kişiyiz, köyümüz yaylaya yakın olunca bizim buralarda mantar bol olur, siz de mantar yersiniz değil mi?..."

Hepimiz, "Tabii ki yeriz" dedik, o da gülümsedi ve sözlerine devam etti:

"-Biz de mantarı çok sevdiğimiz için yeriz ama her seferinde sekiz kişiden biri yemez..."

Merak edip de nedenini sorduğumuzda cevabımızı almıştık ama öyle zannediyorum ki hepimiz bu cevabı yıllar sonra daha iyi anlardık.

Muhsin Dede'miz demişti ki:

"-Eğer olur da mantar zehirli çıkar, hepimiz zehirlenirsek kalan bir kişi gerekli yerlere haber versin..."

Hayatımızın her merhalesinde kullanabileceğimiz bu irfan yüklü cümledeki esrarı çözerek mensup olduğumuz aile başta olmak üzere site, ilçe il ve millet içinde kimilerinin ipliklerini pazara çıkarttıkları için çığırtkan, ispiyoncu, egoist vb. sıfatlarla anılan insanların zehirlenmemiş olduğunu anlamak zor olmasa gerek.

Aslında onlar aileleri ve bulundukları toplum içinde ayakta kalan sekizinci kişi olarak zehirlenmiş; yakınlarının durumlarını diğerlerine söyleyerek yardım almalarını sağlayan, iyi niyetli, sağlam, ayakta kalmış, zehirlenmemiş sekizinci kişilerdir.

Her evde, her ailede, her okulda, her idarede kısacası insanın bulunduğu her yerde sekizinci kişilere ihtiyaç var.

Ya sekizinci kişi olup hayat kurtarın, ya da onlardan birine yakın olup hayatı kurtulanlardan biri olun...

Ama ne olur üçüncüsü olmayın... Zira bu milletin zehirlenmiş değil son anda da olsa hayata dönmüş canlı insanlara ve sekizinci kişilere ihtiyacı var.

Hem de hiç olmadığı kadar.

Öğrendim ki;