Ragıp Karadayı

"Tatbikatı en zor olan şey ümitsizliğe kapılmaya müsaade etmektir. Bu hastalığa kapıldığınızda nereye baksanız, görebileceğiniz tek şey acıdır!" 

"Efendim, bu işte bir yanlışlık var galiba, içeride sizin bahsettiğiniz vasıflarda bir kız yok, tam tersi bir hanımefendi var!..”

"Bu muhterem insan, Sabit Efendi, genç iken, diğer bir ifadeyle delikanlılık yaşlarındayken senin gibi gezintiye çıkmış..."

Durgun suya bakabilseydim görürdüm yüzümün aldığı korkunç şekli; rengimin bembeyaz kesildiğini...

Her zaman olduğu gibi yine kafam başka yerlerde ve pek dalgındım. 

"Ben o kadar incelikten anlamam Sultan’ım. 'BİR KOLTUKTA İKİ KARPUZ TAŞINMAZ!' Ya dünya ya ahiret? Hesabını ona göre yap!"

"Bazılarına göre muziplik yapan, insanları güldüren, güldürürken de derin derin düşündüren adamın adıdır Behlül Dânâ."

Oyunlarını merak ettiğimi tahmin eden çocuklar, hemen işe koyuldu, yaptıklarını bana göstermeye çalıştılar.

Sabah sabah aklım başımda değildi yine. Diyeceksiniz ki ne vakit oldu ki? Ne söyleseniz haklısınız.

"Hatim denilen adam da senin gibi güçlü kuvvetli, yiğit biridir. Görüp tanıyınca belki kıyıp öldüremezsin. Ben sana onun yerini tarif edeyim!.."

"Kendisinin ihtiyaç duyduğu bir şeyi ilk defa gördüğü misafirine ikram etmeyi çok insan yapamaz. Aklından bile geçirmez!.."

"Hâtem-i Taî isminde dillere destan çok cömert biri varmış, duydunuz mu Sultan'ım?"

Delilik bu ya! Yalnız başıma, kendi kendime konuştuğumu sanırken meğer sesimi herkes duyuyormuş!

Ne evliliğin, ne iyi bir evin, ne paralı bir işin, yani ne çok kazanıp köşe dönmenin peşindeyim. Ancak ve ancak mutlak hakikatin peşindeyim.

Derin uykuların ötesinde, zaman zaman rüya âleminde de tek başıma kalacağımı ve çaresizliğimi hissedebiliyorum.

Kendi kendimle olan mücadelede bazen soluk alıyor olsam da çoğu zaman soluğumun hepten tıkandığını görüp ümitsizliğe kapılıyorum...

"Memleketimizde müthiş bir kıtlık oldu. Onun için, tahıl getirtmek üzere, birkaç adamımı, Mısır maliye nazırı olan Yusuf aleyhisselâma yolladım..."

"Bırak gençleri, ellerini öpsünler! Sen, verdiğin misallerle onların hocası oldun zaten. Hocalık hakkı olarak müsaade Behlül et!"

"Sakin olursanız kendinizi rahat görür, meselelerinizi kolay çözersiniz..."

Ne demişler? “Verilen güzellikleri kendin görmelisin ki, başkalarının övmesi ve yermesi seni çok tesiri altına almasın.”