Avcı’nın fendi Terim’i yendi

Abdullah Hoca Beşiktaş’a kazanma hırsını enjekte etmişti. Oyun kurgusu ve oyuncu tercihleri yerindeydi. 

¥ Şaşılacak şey; derbinin ilk yarısında daha derli toplu duran taraf Galatasaray’dı. Babel’in soldan sokuluşları, Feghouli’nin sağ tarafta ağır Roco’yu kolay geçerek yaptığı ortalar ve golleri kaçıran Florin Andone… 
¥ Bu yarıda Beşiktaş adına sadece -30 yaş üstü iki isim- Caner ve Atina’nın çabaları vardı.
¥ Ama ikinci devreye çok kararlı çıkmıştı Beşiktaş… Maç başlar başlamaz Muslera’nın kalesini abluka altına aldılar. Önce Diaby, sonra Umut Nayir kaçırdı. “Futbolu Fenerbahçe’de bırakan” Lens’in çıkıp yerine Ljajic’in girmesi Kartal’ı daha bir “ne yaptığını bilir” hâle getirdi.
¥ Sinyalini veren gol de gecikmedi zaten… Örgüsü güzel bir goldü; Ljajic’ten Caner’e pas, ondan Umut’a orta; genç oyuncu markajcısı Marcao’ya rağmen kafayı vurdu, stadı düğün yerine çevirdi.
¥ Lens / Ljajic, Umut / Güven ve Gökhan / Necip… Abdullah Avcı’nın bütün değişiklikleri yerindeydi; hem takımının boyunu uzattı, hem direncini arttırdı.
¥ Beşiktaş’ı tebrik edelim de… Bu kadro ile bu sonuçları alan Galatasaray’da kimse hesap vermeyecek mi? “Dokunulmaz” teknik direktörün nasıl bir mazereti var diye basın toplantısına ineyim…
¥ G.Saray forması ile Vodafone Park’a gelen eski Beşiktaşlı Babel’in maç boyu protesto edilmesi, Fransızların 90’lı yıllardaki yıldızlarından Marcel Desailly’nin sözlerini hatırlattı bana: Milan’dan İngiliz Chelsea’ya transfer olmuştum. Bir yıl sonra, 1999 Ekiminde San Siro’ya geri dönecektim; bu kez Chelsea forması ile Milan’a karşı... Eski seyircimin tepkisinden çekiniyordum. Islıklanmaktan, yuhalanmaktan, bir hain muamelesi görmekten korkuyordum. Sahaya adımımı attığımda Milan taraftarı sanki hâlâ onların oyuncusuymuşum gibi beni ayakta alkışlıyordu! Fanatiklerin oturduğu güney tribününe baktığımda devasa bir pankart gördüm: ‘Marcel, daima kalbimizdesin!’ Titremeye başladım, gözlerim doldu. Bu bir onurdu.”

Maçın adamı: Caner Erkin