Ünal Bolat

“Islanır, üşürsünüz, yorulursunuz, uykunuz gelir ama uyuyamaz, oturamazsınız bile...”

“Kazandığınız üç kuruş kırdığınız kalplere değer mi? Hangi trafiğe engel oluşturdu hangi garibanın arabası?”

“Çaresiziz… Yaya gideceğiz Topçular’a kadar… Taksiciler için kısa olan mesafe yaya olunca hayli uzun elbet…”

“Peki şimdi ne yapacaktık? İstanbul’da misafirdik ve sokak ortasında çaresiz kalakalmıştık!”

“Hiç tanımıyorum kendisini. Tramvaya binerken karşılaştık. Gelini ile oğlu maaşını alıp yiyorlarmış...”

“Devletimiz çok şükür yurtlarımız hakkındaki bu algıyı değiştirmek için güzel adımlar atıyor...”

“Babamı da hiç tanımadım. Hayatta babam var mı, onu da bilmiyorum. Yaşıyor ise kim bilir nasıl biri?..”

“Boşanmışlar. Seni de bir buçuk yaşında yuvaya bırakmışlar. Bir daha ne aramış ne sormuşlar...”

“Bu acı söz beynime bir kıymık gibi saplanıvermişti. İçimi bir sıkıntı kapladı. Yüzüm terledi.”

Anneannemin huzurevinde iken bile “emrine şükür Allah’ım” demesini bir türlü anlayamıyorduk.

“Evde herkesin oturduğu bir soframız yoktur. Evimiz bir bakıma otel odasına dönüşmüştür...”

“Anlatacaklarım belki sizi hayal kırıklığına uğratabilir. Ama ne olur zahmet edip bu acı tespitlerimi not edin.”

“Sezai Türkeş Mekke’deki tünelleri yapıyordu. Beni Taif’te Sheraton Otel'e davet etmişti.”

“İş almak düşüncesiyle dönemin İran Deniz Kuvvetleri Komutanlığını da ziyaret ettim.”

“Kadın yürüdü geldi bir kapıdan içeri girdi. Baktım girdiği kapı otel müdürünün kapısıydı.”

O da iftara gelmişti. İkimiz birlikte iftar ettik. İftardan sonra “teravih kılalım” diye tembihte bulundu...

“Üç profesör tahlilleri inceledi ve Şoför Ali ile eşine biraz beklemeleri gerektiğini söylediler...”

“Şoför Ali’nin arkadaşları ve hatta kendi ailesi ve çevresi bu evliliğe takmaya başlamıştı!..”

“Babam kamyon şoförünün rüşvet teklifini duyunca tepki olarak kamyondan iner ve yaya olarak gitmeye karar verir!..”

“Babam ikinci askerliğini İstanbul Hadımköy’de yapar. Kendisine askerî malzemelerin deposunu teslim ederler...”