Ünal Bolat

“Misafir olduğumuz eve döndüğümüzde, o gün gezdiğimiz yerleri heyecanla görümceme anlatmaya koyulduk...”

“Mesajında ‘merhaba abla! Aynı şehirde, aynı semtteyiz. Seninle tanışmak isterim’ diyordu...”

“Şimdi aradan yıllar geçmesine rağmen hâlâ tam olarak çözemediğim bir şey var!..”

“Günlerim böyle geçip gidiyordu. Uğradığım haksızlık nedeniyle de çalışma şevki zaten kalmamıştı...”

“Adamın bana olan öfkesi geçmemişti. Yine esti, gürledi. Ne izin veriyor ne tayini imzalıyordu?”

“Orada kısa süre kalacak şekilde bazı eşyaları alıp ertesi gün cip ile Bitlis’e hareket ettik”

“Güya doğru söyleyerek vatan ve millet kurtarmıştım; ama kazın ayağı hiç de öyle değildi!..”

“Aslan Bey biliyorum tayininiz için geldiniz. Müdür beyle konuşacaksınız herhâlde...”

“Cipin içinden İl Sağlık Müdürü ile bir bayan indiler. Doğru doktorun odasına yöneldiler...”

“Randevu alıp Türkiye Hastanesi'ne gittik. Açık alanda sayfiye yeri gibi bir kafeteryası vardı...”

“Ne kadar uğraşsanız da insanların içindeki iyilik duygusunu öldüremeyeceksiniz.”

“Hep beraber geriye baktık. İnancımızda, imanımızda, sevdamızda zerre miktar sapma olmamış çok şükür...”

Gelen öğretmenimize “Hocam Süleyman Bey nerede, niye gelmiyor derse?” diye sorduk...

“Resim öğretmenimizin bu babacan samimi içten anlatımı ise ayrı bir zevk katıyordu hatıralara...”

“Aboneliği sadece gazetede çalışanlar yapar zannediyordum. Şimdi konu açıldıkça gazetemden bahsediyorum.”

“Karaman Belediye Başkanı Ertuğrul Çalışkan, adı gibi çalışkan bir isim. Karaman temiz bir şehir...”

“Karaman Belediye Cumhuriyet parkında oturan yaşlılarla tanıştım. Her biri tarih kokan nur yüzlü insanlar…”

“Doktor uyku testi yaptıktan sonra ‘bu çok ciddi bir rahatsızlıktır hafife alma’ diyor.”

Küçük kızın “bir şey oldu mu canım?” diyerek kolundan tutup kalkmasına yardımcı oldum...

Ne o bizi tanıyor, ne biz onu tanıyoruz… Hani derler ya; “Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı vardır...”