Ünal Bolat

“Bir gün karşılaştığımda ustanın ayağı sarılıydı ve elinde baston olduğu hâlde topallıyordu...”

“Suriye'de de olsa Bayırbucak’ta doğan her çocuk Türk doğar, Türkiye sevdasıyla doğar...”

Yaşlı anneanne “Siz Türk’sünüz… Geleceğinizi biliyordum” diye el açıp Allah’a şükür ediyor...

“Bir isim var ve karşısında kimse yok. Soruyorlar yine tercüman aracılığıyla: Bu kimse nerede?”

“Nasıl olduysa hâlimiz esnaf komşumuz terzi babanın zeki kalfasının dikkatini çekmiş...”

“Fırınlarda ekmek mi satmadım, ekmek mi dağıtmadım marketlere? Terzilik yaptım öğrenci iken…”

“Biri gelip adres sorarsa, sorduğuna soracağına pişman oluyordu kekemeliğim yüzünden!..”

“Başucumda annem ve babam bir de Maria isimli Alman bir ebe hanım varmış sadece…”

“Diyarbakırlı o güzel insan gözleri dolu dolu 'haklısın ağabey' diyor beni tasdik ediyordu...”

“Zülküf isimli bir hastabakıcı vardı. Hastaneden taburcu olana kadar benimle ilgilendi.”

“Bizim Sayfa'dan oluşan konulardan sohbeti tamamladım. Ardından Kur'an-ı kerim okudum...”

"Bize bir namaz kitabı hediye etmiştin. Ertesi gün sabah namazından itibaren eşim namaza başladı..."

“Rusça 750 bin civarı takvim dağıtıyorum. 12 yılda dağıttığım kitap sayısı 25-30 bin civarındadır.”

“Hâkim bey yerinden doğrularak, 'Bunları sözleşme imzalarken düşünecektin, aklın neredeydi' dedi.”

Ankara’ya beraber gittiğimiz o arkadaşı gördüm. Suratı beş karıştı. Nedenini anlamıştım ama yine de sordum!

“Çocuğun durumunu yazıp fotoğrafını da kendisine WhatsApp’tan göndererek anlattık.”

“Bu kimsesiz insanların burada nasıl yaşadıklarını ne yiyip içtiklerini merak etmeye başlamıştım...”

“Kız çocuğuydu ikisi de… Suriyeli olduklarını fark ettim. Eli kanayan konuşmuyor ağlıyordu.”

“O görkemli hastanelerde televizyonun kumandasına kadar düşünülür de neden bunlar düşünülmez?”

Sekiz on hemşire hastamla ilgilenmemek için kapı önünde “sen gir”, “o girsin” tartışması yapıyordu!..