Vehbi Tülek

Bir gün Resûlullah efendimiz, Câbir bin Abdullah’ın evine teşrîf ettiler. Hazret-i Câbir’in bir kuzusu vardı. Onu hemen kesip kebap yapmak için hazırladı.

Dünya peşinde koşan kimse, şüpheli şeylere, sonra mekruhlara, sonra haramlara, hattâ küfre dalar...

İnsanın rızkı değişmez, azalmaz ve çoğalmaz ve zamanından geri kalmaz. İnsan rızkını aradığı gibi, rızık da, sahibini arar.

“Gafiller arasında Allahü teâlâyı zikreden, karanlık bir evdeki lamba gibidir. Gafiller arasında Allahü teâlâyı zikredene, Allahü teâlâ, Cennetteki yerini bildirir.”

"Eğer Ebdâl olmasaydı, yeryüzünde bulunanlar batar, helak olurdu. Sâlihler olmasaydı, yeryüzündekiler fesada uğrardı. Ulemâ olmasaydı, insanlar hayvanlar gibi olurdu."

Güç olan işi yapmak, nefse daha ağır gelir. Nefsi daha çok ezer, zayıflatır. İbâdetler, nefsi zayıflatmak için, kırmak için emrolundu...

Şer’î ilimlerin kaynağı Kitap, Sünnet, İcmâ’ ve bunlardan istinbât olunan (çıkarılan) Kıyâs’tır.

"Bil ki, kim benim velî bir kulumu hakîr görür veya onu korkutursa, bana muharebe açmış demektir. Ben velî kullarıma yardımda çok süratliyimdir."

Resûlullah Efendimiz buyurdu ki: "Lânet etmek için gönderilmedim. Hayır duâ etmek için, her mahluka merhamet etmek için gönderildim."

Velî kullar; Allahü teâlâ ve O’nun sevgisiyle doludurlar. Onların kalpleri Kur’ân-ı kerîm ile canlanmıştır.

Hubb-i fillâh, Allahü teâlâ için sevmek demektir. Buğd-i fillâh, Allahü teâlâ için sevmemek, dargın olmak demektir.

Kendisine iyilik etmeyene hediye vermek, ihsânın en üstün derecesidir. Kötülük edene ihsânda bulunmak, insanlığın en yüksek derecesidir...

“Her kim Allaha ve kıyâmet gününe îmân ediyorsa, ya hayır söylesin yahut sussun! Her kim Allaha ve son güne îmân ediyorsa komşusuna ikram etsin!.."

"Her kim cemaat hâlinde bulundukları hâlde, Müslümanların arasını açar ve onlardan ayrılırsa, İslâmiyet bağını boynundan çıkarmış olur."

Hazreti Ebû Bekr buyurdu ki: "Kul Allahü teâlâdan hayır umup, azâbından korksun, Allahü teâlânın rahmetinden ümit kesmesin.”

İbrâhim aleyhisselam ateşe atılacağı zaman (Hasbünallahü ve ni’mel vekîl. Allahü teâlâ bize kâfidir. Ve O, ne güzel vekildir) dedi.

Üç kişi yola çıkarlar. Geceyi geçirmek için bir mağaraya girerler. Derken dağdan bir taş düşer ve mağaranın ağzını kapatır!..

Ehl-i sünnet âlimleri, kabirde nimet ve azap olduğunu, bunun hem rûha hem de bedene birlikte olduğunu söz birliği ile bildirmişlerdir.

"Bir namazı kazaya kalıp, kaza etmeden önce, vefat eden kimsenin mezarına, Cehennemden yetmiş pencere açılıp, Kıyamete kadar azap çeker."

Âyet-i kerîmede geçen “Allahın habline (ipine) sımsıkı sarılın”dan murâd, Allahü teâlânın emirlerine riâyet ve ibâdete devam etmektir.