Hanımla helâlleşin!

"Abdurrahmân-ı Sânî", devrinin evliyâsı. Sohbeti, süpürürdü kalbten kiri ve pası. O bir gün buyurdu ki: (İnsanda "Nefis" vardır. O, harâmla beslenen, güçlü bir canavardır. Siz, düşmân aramayın dışarda kendinize. En büyük düşmânınız, "Nefis"tir zîrâ size. "Yaralı kaplan" gibi, saldırır hiç durmadan. Hattâ ölene kadar, vazgeçmez bu dâvâdan. Mühim husûsiyeti şudur ki bir de onun, İster ki, cümle âlem emrine eğsin boyun. Lâkin bulamayınca dışarda bu zemini, Hanıma zulmederek, yapar bu isteğini. Yâni gücü yetmezse başkasını ezmeye, Bu sefer evde başlar, hanıma zulmetmeye. Eğer helâlleşmezse, en büyük "Kul hakkı"dır. Yârın mahşer yerinde çok güç durumda kalır. Onun için her mü'min, çıkarken hânesinden, Helâllik almalıdır her sabah zevcesinden.) Bir gün de buyurdu ki: (Ölüm var en nihayet. Can verme acısı da çok şiddetlidir elbet. Sanki onun içinde bir "Dikenli çalı" var. Onu tutup, ağzından, kuvvetle çekiyorlar. Dikenlerin her biri takılmış etrâfına, O yerleri yırtarak, çok elem verir ona. İşte bu çalıdaki "Dikenler", sanki aynen, Bir "Dünyâ bağlılığı, sevgisi"dir esâsen. Para pul, mevkî makâm, nâm ve şöhret, sîm-ü zer, Dünyâ için olursa, "Diken"dir hepsi birer. Ama hâlis niyetle, yâni sırf "Allah" için, Talep edilirlerse, olmazlar günâh, çirkin. İşte bu bağlantılar, "Diken" olup hep birer, Rûhunun çıkmasına, mâni oluverirler. Ne kadar çok olursa, kulun böyle "Diken"i, Rûhu da, o nisbette zor terk eder bedeni. Dünyâ bağlılıkları, azaldığı nisbette, Can acısı az olup, kolay olur mevti de. Bu türlü bağlılıklar, çok azaldığı zaman, Olur rûhun çıkması, gâyet kolay ve âsân. Ve eğer kurtulursa, bunlardan tamâmiyle, Rûhu çıkıp gider de, haberi olmaz bile.) > E-mail: abdullatif.uyan@tg.com.tr Tel: (0 212) 454 38 10 www.siirlerlemenkibeler.com