Velîyi imtihan!..

Hacı Sütçü Dede , Manisa'da yetişen Allah adamlarından. Keramet ehli bir velîydi. Şöyle ki; Bir müderris, büyüklüğünü bilmiyor, alelade bir kimse sanıyordu bu zatı. Ancak insanların akın akın ona gittiğini görünce şüphelendi. Kendi kendine, - " Bir gideyim " dedi. "Şunu imtihan edeyim. Bakalım ilmi olan biri midir?" Fıkıhtan, gayet çetin " Yüz sual " hazırladı. Onları bir kâğıda yazıp çıktı evden. Vardı Sütçü Dede 'nin huzuruna. Güya imtihan edecekti bu büyük veliyi. Hoş beşten sonra suallere geçmek istedi. ? Sualleri unutmuştu! Fakat o da ne? Unutmuştu o sualleri. Hepsi silinmişti hafızasından. Bir tekini bile hatırlayamadı. Sıkıldı, bunaldı. "Bari kâğıda bakayım " dedi. Sualleri oradan bakıp da hatırlayacaktı güya. Ama nafile. Zira kâğıtta da yazı yoktu. Silinmişti oradaki yazılar da. Kızardı, bozardı. Ve o zaman anladı hatasını. Evet, bir "Allah adamı "nın huzurunda olduğunun farkındaydı artık. Bin pişmandı böyle bir şey düşündüğüne. Utandı kendinden. Mahcubiyet içinde, - Çok özür dilerim, deyip oracıkta tövbe etti. Dahası, talebesi olmakla şereflendi. Niyet çok mühim Bu zat bir gün buyurdu ki: - Her işi yaparken niyetinize dikkat edin! - Nasıl? diye sordular. Buyurdu ki: - Halis olsun niyetiniz. Yani her işinizi sırf Allah rızası için yapın. Kulların da beğenmesini düşünmeyin. Ve ekledi: - "Müminin niyeti, amelinden hayırlıdır" buyuruyor Peygamberimiz.