2002'ye hoşgeldiniz

2002'deyiz. Azıcık yarım, biraz yamalak da olsa yeni yılın ilk günündeyiz. Kutlu olsun efendim. "Haftanın ilk günü, ayın ilk günü" gibi bu da yeni yılın ilk saatleri. Aslında değişen bir şey yok, ama insanlık hep tazelenmelere merak salıyor. Bu merak ile önümüzde gül yaprağı döşeli nice basamaklar var zannedip mutlu oluyoruz. Ümitlere gün doğuyor. ¥¥¥ Yaş günleri, evlilik yıldönümleri, ana-baba haftaları, bayramlar, seyranlar diye diye bir güzel muştulanıyoruz. Yeni yıla girmek hemence bir yaş daha eskimek değil. Yaş bizim kültürümüzde yeşillik (yani ilkbahar) demektir. "Kaçıncı yaşındasın?" sorusu, "Bugüne kadar kaç bahara eriştin?" anlamında. "Yazın yaşa kışın taşa oturma" îkazı, "Yazın çimene, aman ha kışın da taşlara güvenme" tembihidir. ¥¥¥ 2002'deyiz. İsrail, Çin ve çoğu İslâm ülkesi farklı tarihlere de sahip olsa iş resmiyete dökülünce dünya ile aynı tarihi kullanıyor. Aksi halde ithalâtın, ihracatın, bankacılığın, toplantıların, müşterek kararların, para politikalarının hatta siyâsette iplerin kopacağını biliyorlar. Ülkeler giderek birbiriyle akortlanıp küreselleşiyor. Aksini düşünmek mümkün değildir. ¥¥¥ 2002'deyiz. Sizin de ümitlerinize günler doğmalı. Dört defa seyrettiğim "Esâretin Bedeli" filminde iki mahkûm inatlaşıyor, biri "Ümit adamı yıkar" derken, öteki "Ümit yaşatır" ısrarını sürdürüyordu. Filmin sonunda "Ümit olmazsa hayatın tadı yok" hükmü kazandı. Aynı fikirdeyim... Yani, her yıla (aklı başında) ümitlerle girmeliyiz. Karamsarlık, kötümserlik, ağlayıcılık, boşvermişlik bizden ırak durmalı. Çünki ömürler kısa. Ve hebâ edilmeyecek kadar sevimli. ¥¥¥ 2002'deyiz. Hoşbulduk, hoşgeldiniz. Dilerim, yeni yılda sıkıntılardan arınmış, başı dik ve mutlu gezinir, bolca sevinirsiniz. Dostlarım, ümitlerinize güneşler doğsun derim. Çok yeni yıllar göresiniz. .................. BİR KİTAP: "Parasız Kitap"... Gazeteci yazar Engin Köklüçınar, meslekî tecrübelerini, Babıâli'yi tertemiz anlatıyor. Samimi ve sımsıcak bir üslûp. Tel: (0212) 514 08 18