Komünizm Türkiye’nin baş belâsı

Ne idüğü belirsiz komünizm belâsından Küba bile kurtuldu. Kuzey Kore’nin yönetim şeklinin ne olduğunu tam bilen yok, hatta orada neler olup bittiğini de tam bilen yok, ama yine de Kuzey Kore komünist sayılıyor.

Başka komünist ülke kaldı mı derseniz, cevabım Türkiye olur!

 

Neden mi?

Geçenlerde sormuştum, “köylü teyze komünist olabilir mi?” diye? Nerden bilsin komünizmi, adını bile duymamıştır.

Ve lâkin, hazineye yani devlete ait dereye, meraya, ormana, “benim derem, benim meram” diye dokundurtmuyorsa, kendince eylem yapıp yol kesiyorsa Komünizm o köye bile girmiş demektir.

 

Bakıyorum da, hemen hemen her gün komünizmin Türkiye’nin başına ne belâlar açtığına dair haberlerle meşgul oluyoruz.

Her gün bir yerde eylem, çıngar çıkarma, bölücülük, fitne vs.

Her mânâda “ortalığı karıştırma” konusunda uzmanlar.

 

Şöyle düşünmenizi rica ediyorum; meselâ benim gibi, sizin gibi ortalama sade bir vatandaşın devlete neredeyse hiçbir maliyeti yok, bunlar ise her gün devletin polisini, yolunu, meydanını, medyasını meşgul ediyorlar.

Örnek mi, saymakla bitmez fakat ben size son günlerin birkaç haberinden bahsedeyim.

 

- Ankara Kızılay Yüksel Caddesi'nden geçen çarşı iznindeki 3 asker, Dev-Lis üyesi bir grup tarafından dağıtılan ve üzerinde "Gençlik Festivali'nde buluşuyoruz" yazan bildiriyi almak istemedi ve darp edildiler, olaylar çıktı.

“Ankara saldırılarının sırrı “K”da diye yazmıştım. İşte o “K”lar bunlar. Yüksel Caddesi ise bunların resmî geçit yaptığı sokak âdeta.

 

- Mimarlar Odası’nın her hafta bir projeye karşı çıkması.

Bakıyoruz hemen hemen hepsinin fikrî altyapısı: Komünizm...

Hatta meslek odalarında ve sendikaların ve mensuplarının büyük kısmında bu köhne militanik, ideolojik felsefe hâkim.

 

- Komünist terör örgütleri zaten alfabede harf bırakmadı. Bir de bunların LGBTi falan filanları var, fazla renkli. Geçen sene İstiklâl’de bütün millî-mânevî değerlerimize meydan okurcasına, resmen gövde gösterisi yapmışlardı. Muhtemelen bu seneki şovları da yakındır. Göreceksiniz, bunlara en büyük desteği verenler de yine komünist gruplar.

 

- Ve tabii ki 1 Mayıs. Çocukluğumdan beri İşçi Bayramı’ndan ziyade, “taş-molotof-maske” üçlüsüyle hatırladığım 1 Mayıs. Provoke eden, başrol oynayan, hazırlık yapan, bildiri dağıtan vesairesiyle komünistlerin günü olmuş nerdeyse.

 

- Rusya ile uçak krizimiz olur, bunlar Rusya tarafında. Azerbaycan Ermenistan ile savaşır, bunlar Ermenistan tarafında.

PKK ile yürütülen mücadelede hangi tarafta olduklarını tahmin etmek zor değil zaten.

Putin abileri, Nazım ilham kaynakları, molotofkokteyli meşrubatları sanki.

 

Çok daha fazla örnek verebilirim fakat aramaya gerek yok. Nasıl olsa bugün de yarın da haber bültenlerinde, hatta sokaklarda karşınıza çıkacaklar, kim bilir hangi baş ağrısıyla.

Bunları çözmek için kanaatimce çok masraflı istihbarat bilgilerine de gerek yok. Uyuyan hücre mi arıyorsunuz, işte karşınızdalar. Hem de uyanmış vaziyette...