Yörük Ali ismini duyunca
Yusuf, hareketlenmenin bulunduğu yöne baktı. Tosun Beyi gördü. Tosun Bey, kırk yaşlarında boylu boslu, burma bıyıklı, 90 kilo kadar gözüken bir kişiyle yanlarına geliyordu. Gelenleri Hocası İsmail Pehlivan, Dursun Pehlivan ve babası da görmüşlerdi. Hepsi ayağa fırladılar, karşılamak için koştular. Yusuf, şaşırmıştı, bu gelen kimdi ki, herkes büyük bir heyecanla ayağa fırlamıştı. Hocası İsmail Pehlivan büyük bir sevinçle Tosun Beyin yanındakinin boynuna sarıldı: -Vay Yörük Pelvanım vay! Ojgeldin bre! Geçmiş olsun. Yörük Ali Pehlivan da gözlerinin içi gülerek İsmail Pehlivan'ı kucakladı: -Oj bulduk. İsmeyil Pelvan. Sağ ol. Yusuf, Yörük Ali ismini duyunca heyecandan baştan ayağa titredi. Çocukluk günlerinin kahramanı, efsanevi Yörük Ali Pehlivan buydu ha. Yusuf, defalarca hem ninesi Çavuş Ana'dan hem de babasından Yörük Ali'nin güreşlerini, özellikle de Rusçuk'ta Makarnacı Halil Pehlivan ile yaptığı güreşi ve çete savaşlarını dinlemiş ve bunlarla büyümüş, birgün Yörük Ali Pehlivan gibi olmanın hayaliyle yaşamıştı. İşte o kahraman şimdi karşısındaydı. Romanya'da hazırlanıp Hristo Kamedonski kumandasında Vidin tarafından Bulgaristan'a geçen çete Yörük Ali tarafından darma duman edilmişti. 1864 yılındaki bu hadise günlerce Deliorman'da anlatılmıştı. Yusuf, bu sırada 6 yaşındaydı. -Bu delikanlı da büün Kispet Giime Cemiyeti yapılan Yusuf Pelvan. Hocasının, kendisini Yusuf Pehlivan olarak takdim etmesiyle dünyalar Yusuf'un olmuştu. Yörük Ali'yi görme sevincinin üzerine bir de bu sevinç eklenmişti. Yörük Ali Yusuf'a döndü: -Demek Yusuf Pelvan sensin ha! Tosun Bey ve İsmeyil Pelvan senden çok bahsettilee. Seni annattıklaandan daa ii buldum. Eer kısmet ulursa, bi gün ne derece pelvan olduunu görmek isterin. Çok çalışır gayret ideesen Aliço ile dahi baş ideesin. Yörük Pehlivan'ın bu iltifatı, hem Yusuf'u hem de babası İsmail Ağa'yı çok sevindirmişti: -Saa ol bre Yörük Pelvan. İnşallah Yusuf didiin gibi bir pelvan olur. Yusuf, been diil sizin evladınız. Onun er şeyden önce iyi bir insan, soona da iyi bir pelvan, iyi bi Osmanlı olması için iç bir fedakarlıktan kaçınmam. Malım mülküm bunun için feda olsun. İsmail Ağa'nın bu coşkunluğuna Yörük Ali güldü: -Yusuf'u evladımız bilir, evladımızdan öte severiz. O da inşallah hocalaanın, babasının gayretleeni ve ona ümit baalayanlaan dualaanı boşa çıkaamaz. Yusuf da Yörük Ali'nin bu duasına canı gönülden sessizce "amin" demişti. Yörük Ali Pehlivan'ın kendisini beğenmesiyle dünyalar Yusuf'un olmuştu. O gün törenler bittikten ve Demir Baba Dergahı Başhocası İsmail Pehlivan'a Allaha ısmarladık dedikten sonra, Yusuf'un babası İsmail Ağa,Tosun Bey, Yörük Ali ve Yusuf, birlikte Razgrad'a geçmişler, geceyi burada, İsmail Ağa'nın tanıdığı Karaman Mehmet Ağa'nın konağında geçirmişlerdi. Bu dördüne Mehmet Ağa da katılmış ve sabaha kadar sohbet etmişler, uyumamışlardı. Güreş ve savaş sohbeti sabah namazına kadar devam etmişti. Namazı kılıp yattıktan az sonra Yusuf'un kaldığı odanın kapısı hafifçe vuruldu. Yusuf, meraklanmıştı, bu saatte kim olabilirdi. DEVAMI VAR