Ders

Vaktin birinde fukaranın teki o denli aç ve bitkin düşmüştür ki, kendini tutamayıp bir armut çalar. Çalanı yakalarlar ve İmparator’un karşısına cezalandırılmak üzere çıkarırlar.

 

Hırsız, İmparator’a şöyle der:

 

"Değerli efendim. Çok açtım, dayanamadım, çaldım. Beni affetmeniz için yalvarıyorum. Eğer beni affederseniz, size paha biçilmez bir armağanım olacak."

 

İmparator, dudak büker;

 

"Senin gibi birinde paha biçilmez ne olabilir ki?"

 

Hırsız, avucunun içindeki armut çekirdeğini uzatır.

 

"Bu çekirdeği ekerseniz, bir gün içinde altın meyveler veren bir ağacın yeşereceğini göreceksiniz."

 

İmparator, bir kahkaha atarak;

 

"Ek o zaman, altın meyveleri görünce affederim seni."

 

Yoksul: "Haşmetlim. Bu tohumu ben ekemem. Çünkü ben bir hırsızım. Bu sihirli tohumu ancak hayatında hiç çalmamış, başkalarına haksızlık yapmamış, yalan söylememiş biri ekebilir. Tohum o zaman gücünü gösterir. Aksi takdirde, onu ekeni zehirler. Tarif edilmez acılarla öldürür… Bu tohumu ancak siz ekebilirsiniz."

 

İmparator, irkilir, yüzünü asar. Bir süre düşünür ve sonra da hırçın bir sesle;
"Ben imparatorum, bahçıvan değil! O tohumu Vezir'e ver, eksin de altın meyveleri görelim." der. Fukara, tohumu Vezir'e uzatınca, o da telaş içinde İmparator’a dönüp itiraz eder;

 

"Ben ekim biçim işlerinde çok beceriksizim efendim. Sihirli tohumu yanlış eker, ziyan ederim. Bence bu tohumu Hazinedarbaşı eksin."

 

Hazinedarbaşı, hemen bahane bulur ve bu görevi bir başkasına devreder.

 

Orada bulunan her bir kişi, sudan sebeplerle tohumu ekme görevinden kaçınır.

 

Sonra İmparator, doğan sessizliğin içinde bir süre düşünür. Başı önünde duran ekibine ve tüm görevlilere dik dik bakar ve;

 

"Haydi bakalım! Bu adama tohumunun nasıl altın meyve verdiğini hep birlikte gösterip sevindirelim" der, cebinden bir altın çıkarır ve adama tutması için atar.

 

Oradakilerin tümü ceplerinden sessiz sedasız birer altın çıkarıp yoksula verdikten sonra, İmparator, gülerek adama seslenir:
"Bas git buradan! Bu verdiğin ders, hepimize yeter!"

 

Ninem diyor ki: Helalzade barıştırır, haramzade karıştırır.