Nasihat tutmayanı musibet tutar

Dervişe sormuşlar:
“İnsanın başına gelebilecek en güzel nasip nedir?” diye.
Derviş şu cevabı vermiş:
“En güzel nasip, herkesin bir şeyler anlatmak istediği şu yalan dünyada, seni gerçekten dinlemek isteyen birine rastlamaktır.”
***
Dervişe sormuşlar: “Aşk nedir?” diye.
“Aşk!” demiş derviş, “Hep üç harftir; bazen can olur, bazen gam olur, bazen de kocaman bir hiç...”
***
Dervişe sormuşlar:
“Sevgi denen duyguya erişen insan, yüreğine yâr diye aldığını yere bırakır mı?”
Derviş cevaplar:
“Yârini yerle bir eden insandan sayılır mı?”
***
Dervişe sormuşlar:
“Şu hayatta nasıl mutlu olabiliriz derviş efendi?”
Derviş demiş ki:
“Sevdiklerine bağlı ol ama onlara bağımlı olma. Fedakâr ol ama kendini feda etme. Dünü unutma ama ona saplanıp kalma. Sabret ama katlanma. Eleştir ama suçlama. İste ama ısrar etme. Ve en önemlisi kimseye biat etme.”
***
Sormuşlar dervişe: “Hayat nicedir?”
Demiş ki:
“Hayat bilmecedir. Attığın her adım bir hece. Çözene gündüz, çözemeyene gecedir.”
***
Dervişe sormuşlar:
“Arif kimdir?”
Derviş de demiş ki;
“Derdini sade anlatan adam dertlidir. Güzel anlatan edebiyatçı, hâliyle anlatan âşık, tebessümüyle örten ariftir!”
***
Dervişe sormuşlar:
“Nasıl isteyelim?”
Derviş demiş ki;
“Bir şey istersen insandan isteme; verse minnettir, vermese zillettir. Sen Allah'tan iste; verse nimettir, vermese hikmettir.”
***
Dervişe sormuşlar:
“Ağlıyor musun?”
Cevap vermiş:
“Hayır derdimi suluyorum, fazlalığı dışarı taşıyor...”
***
Dervişe sormuşlar:
“Sevmek mi yorar, sevilmek mi?”
Derviş;
“Allah için değilse ikisi de yorar!” demiş.
***
Dervişe sormuşlar;
“Bu adam senin arkandan ileri geri konuşuyor, ne düşünüyorsun bu konuda” diye..
“Kendi sayfasıdır, istediği gibi doldurur.” demiş…
***
Dervişe sormuşlar, bu kapının neden tokmağı yok diye, cevap şöyle gelmiş;
“Bazı kapıların tokmağı olmaz,
Çünkü içeriden açılır…”
***
Dervişin birine sormuşlar, “Nereye gidiyorsun?” “Bilmem ki…” demiş. “Gidiyorum işte öyle, çiçekleri ezmeden, gönülleri yıkıp incitmeden Allah'ın rızasını kazanmak için evvelden ezele gidiyorum…”
***
Derviş’e sormuşlar: “Ne anladın dünyadan?” diye. Derviş cevap vermiş: “Ölülerin sevgiyle anıldığı, yaşayanların sevgisizlikten öldüğü bir dünyaya şahit oldum. Ölülerin toprağına çiçek ektiler; yaşayanların bahçesini talan ettiler...”

Ninem diyor ki; Adam olana bir söz yeter.