Yaşıyoruz bu hayatı…

Neler geldi neler geçti felekten, un elerken deve geçti elekten… Kafa topuna çıkar gibi uyandım bugün. Hapşırık kaçtıktan sonra yaşanan hayal kırıklığı gibi bir gün. Sanki komşu ülkeye topum kaçmış gibi, karşı komşuyla dürbün dürbüne gelmişim gibi... Havaların ve nemin de etkisi var tabii ki.

 

N’aapıyoruz?

 

“İyi ki varım, bu ışıltılı hayatı ben seçtim ve her şey yolunda...” detayıyla kendimizi gazlayıp yola devam ediyoruz…

 

Otobüste herkese gülen bebenin size bakıp ağlaması gerginliği büyüktür, 10 kuruş para üstü beklemenin oluşturduğu gerilim. Net…

 

Yaşım ilerledikçe hafızamı, ideolojik tutarlılığımı ve akli dengemi kaybediyorum.

 

Anacım, B12 eksikliğinden kin de tutamıyoruz.

 

Annelerin ‘Nereden aldıysan oraya koy, nereye koyduysan oradadır’ kısır döngüsünden çıkılamaz…

 

Yorgunluktan yatağa bööyle sallana sallana, düşen helikopter edasıyla yatanlar, size de selam…

 

Bu saatten sonraki kariyer hedefim; Sağlıksız gıda üretimi yapan yerde böcek zoomlamak. Ya da dur daha iyisi; ‘Paradan sorumlu minibüsçü kankası’ olmak.

 

Yalan öyle nüfuz etmiş ki insanların diline, ‘doğruyu söylemek gerekirse...’ diye bir kalıp var.

 

Vasıtaya yetişmeye çalışırken gülen tombul teyze seviliyorsun…

 

Fotoselli apartman otomatiği sizi algılamadığında siz de benim gibi üzülüyor musunuz?

 

Ekvator da çizgisini hiç bozmadı yalnız…

 

Ekmek poşetinin ağzına gemici düğümü atan hanımlar, yapmayın. Lütfen…

Ayakkabı almaya çıkmışsın, güveç alıp dönüyorsundur. Hah, evlilik böyle bir şey...

 

Sofrada biri “canın mı sıkkın?” desin diye yarım saattir çatalımı tabağımda dolandırıyorum, en sonunda annem “yemiyeceksen dolmanı bana ver” dedi...

 

İçi dışı bir olan tek adam kardan adam, onun da ömrü malum.

 

Sizin evde de aslanlı belgesel görünce kendinden geçen ebeveyn var mı?

Misafirlik sonrası arabayla giderken korna çalmak: “Her şey için sağ olun, bize de bekleriz” demenin mekanik yöntemidir. Öğrenin bunları…

 

Her şeyi içine atarsın da kendini atacak bir yer bulamazsın… Hayat böyle biraz… Neyse biz yine de öyle bir pozitif öyle bir mutlu olalım ki Polyanna bile dumur olsun diyor iyi haftalar diliyorum…

Ninem diyor ki; Sabırla koruk helva olur, dut yaprağı atlas.