Yiyin gari

"Bir dirhem et bin ayıp örter" diyen atalar, "yemezsen arkandan ağlar" diyen anneler, 'meşhuuur pazartesi' başlanan diyetler ve işte obez olmadan önceki son sözler; - Sinirden yiyorum... - Ay su içsem yarıyor valla, hihi hihi. - Az ekmek versene dibi kalmasın... - Yav, Doktor Öz dikkat etti de ne oldu abii?.. - Bugün de yiyeyim, yarın kesin başlıyorum diyete. - Malını yiyen de ölmüş, yemeyen de, di mi ama? - Yarın yürüyüş yapar yakarım yeaa. - Ziyan olmasın yavrum! - Ay, aklımda kalacağına karnımda kalsın. - Şekerim düştü sinirlenmemek için yiyorum. - Geç oldu ama bir şeyler atıştırayım da içimi bastırsın. - Öyle de ölüceem, böyle de ölüceeem. - Beni beğenen böyle beğensin! - Benim kemiklerim iri, hı hı ondan... - Türk adamın gıdısı olur. - Yaa, anne yemicomomrtokk!.. - Az göbek zengin gösterir! - Bak bi diyet okudum, alabildiğine yiyorsun. "Yiyerek zayıflayın" diyor. - Ekmeksiz ekmeksiz ye... - Bahım bahım, ummhph güzelmiş tadu. - Çok yedik ama buranın künefesi de meşhur... - Atın ölümü arpadan olsun! - Buranın havası güzel, burada zaten yakıyorsun yaa... - Can boğazdan gelir. Vee olaylar gelişir... > Obez olmadan önceki son sözlerden bazıları; sinirden yiyiorum, atın ölümü arpadan olsun... Ni­nem diyor ki: Yiyen dikilir, yemeyen yıkılır!