İhtiyaç görmede öncelikler

Ebû Hüreyre hazretleri ibâdetlerine çok dikkat ederdi. Farz ibâdetlerden sonra nâfile ibâdetlere de devam ederdi. Mutlaka gece namazı da kılardı. Buyurdu ki: - Resûlullahtan işittim. Buyurdu ki: "Allahü teâlâ, kulum farzları yapmakla bana yaklaştığı gibi başka şeyle yaklaşamaz. Kulum nâfile ibâdetleri yapınca, onu çok severim. Öyle olur ki, benimle işitir, benimle görür, benimle her şeyi tutar, benimle yürür. Benden her ne isterse veririm. Bana sığınınca, onu korurum." * * * Bir gün Resûlullah efendimize biri gelip sordu: - Bir altınım var, ne yapayım? - Bununla kendi ihtiyaçlarını al! - Bir altınım daha var. - Onunla da çocuğuna lâzım olanları al! - Bir daha var. - Onu da, âilenin ihtiyaçlarına sarf et! - Bir altın daha var. - Hizmetçinin ihtiyaçlarına kullan! - Bir daha var. - Onu kullanacağın yeri sen daha iyi bilirsin! Hz. Ebû Hüreyre, Hz. Osman'ın sehid edilmesinden sonraki fitne olaylarında köşesine çekildi. Halk onun bu halinden kendisine söz ettiklerinde Rasûlullahın şu hadisini rivâyet ediyordu: "Fitneler çıkacak. O zamanda, oturanlar ayakta durandan, ayakta duran yürüyenden, yürüyen koşandan daha hayırlıdır. Kim dönüp bakmaya yönelirse, o da ona yönelir. Kim bir sığınak bulursa onunla korunsun." Hz. Ebû Hüreyre, Resulullahı büyük bir muhabbetle sevmis, onun sünnetine uygun olarak yaşamış ve yüksek derecelere kuvuşmuş bir sahabidir. Hz. Ebû Hüreyre, ömrünün son günlerinde, 678 yılında hastalandı. Hastalığını duyanların ziyârete gelmesiyle büyük bir kalabalık toplandı. Bu son hastalığı sırasında, "Allahım sana kavuşmayı seviyorum. Bunu bana nasîb eyle" dedi ve vefat etti...