Büyüdüm...

Beni herkesin dinlediğini, ve beni herkesin anladığını zannediyordum... Büyüdüm; Ve beni bazılarının anlamadığını, çünkü beni bazılarının dinlemediğini anladım. * Beni herkesin anlamadığını görüp, bazılarının beni dinlemediğini zannediyordum... Büyüdüm; Ve problemin; beni dinlememekten değil, dinleyip de anlamamaktan kaynaklandığını anladım. * Beni dinleyenlerin, beni anlamadan dinlediklerini zannediyordum... Büyüdüm; Ve insanların beni anlamadan dinliyor olmadıklarını... Meğer, ancak anlayabildikleri kadar anladıklarını anladım. * Yani anladım ki... Yani öğrendim ki; herkes kendi kapasitesi kadar... Belki de "davetsiz" olduğunu düşündüğü "misafir fikre" kendi kapılarını açtığı kadar... Yani, ancak; "anlayabildiği kadar" anlıyor! * Ben artık, işte bundan sonra bir adım daha ilerlemek istiyorum... İşte bundan sonra bir karış daha uzamak istiyorum... Bundan sonra bir kulaç daha derinleşmek istiyorum... ...... Yani ben, "biraz daha" büyüyeceğim... Ve biraz daha büyüyüp, asıl "ben" anlamaya başlayacağım... Bunu istiyorum... * Ve şunu anlamak istiyorum ki; Taşa da toprağa da aynı yağmur yağar... Tahta da sünger de aynı suya daldırılır... Harç, suyu kabul ettikçe betonlaşır... Ve paslı demir kızdırılıp dövülüp, sonra suya sokuldukça çelikleşir!.. * Velhasıl, hep büyümek istedim... Ve büyüdükçe öğrendim ki; "Öğrenecek çok şey var!.."