Kara ip korsanları!

Bir müteahhit arkadaş; yıllarca çıraklık, kalfalık etmiş. Sonra malını mülkünü satıp sermaye yapmış. Tapuyla, belediyeyle, maliyeyle uğraşmış; üç beş kalfa, beş on amele ayarlamış; tonlarca malzeme yığmış ve işe başlamış... İnşaatın yükseldiğini görenler bakmaya, bakanlar beğenmeye, beğenenler de birbirine anlatmaya başlamış. Zaman içinde müşteriler gelmeye, bazı daireler satılmaya da başlamış... iken, birisi, yoldan geçerken gördüğü o binanın önüne getirdiği kimselere; "şu katı, üzerinde yazan fiyatın dörtte birine sana satarım!" Demeye başlamış... Bir fırıncı arkadaş; karanlığın ortasında kalkmış, ateşin karşısına geçmiş, akşamdan hazırladığı hamurları fırına atmaya, çıkan ekmekleri kasalara doldurmaya, kasaları da kamyona dizmeye başlamış... Fakat, yolda biri bu kamyonu durdurmuş ve ekmekleri gelene geçene ücretsiz dağıtmaya başlamış... Bunlara benzer ne çok "iyilik" sayabilirim size ama pek anlam veremezsiniz! * Biri de... Kendi ömrüne belki üç ömür sığdırmış... Uyumamış, dinlenmemiş, gezmemiş, hep okuyup çalışmış... Şiir dizmiş, yazı yazmış, kitap hazırlamış... Resim çizmiş, şarkı yapmış, film çekmiş, iken... Bazıları da, bu eserleri görüüp... İpini koparan başkasının hakkına dalıyor, ipe çekileceği günü unutup! İşçinin maaşını çalmak hırsızlıktır, çiftçinin mahsulünü çalmak seviyesizliktir, peki ya sanatçının hayatını çalmak?.. * Bir şiirin altındaki imzayı silmenin, bir yazıyı kopyalayıp başka yerde kullanmanın, bir çizimi ucundan değiştirip kendine mal etmenin... Bir kitap, bir film, bir şarkı henüz görücüye çıkarken sanki klonlanmış gibi kopyalarını üretip de zengin olmaya çalışman ne manaya geldiğini izah edebilecek insaf, idrak edebilecek iz'an kimlerde var? Ve acaba; hırsızlığı "iyilik", korsanlığı "marifet" diye alkışlayan ellerin akıbeti ne olur?