Şehir çöplüğünde beslenmek!

Bazı uyarılarla karşılaşmış olabilirsiniz; çöplüklerde dolaşan sokak köpeklerinin başına gelenler hakkında. Ağız ve yüzlerinin kesilmeleri, daha da kötüsü yedikleri şeylerden zehirlenmeleri ve bundan bile kötüsü; zehirlendiklerini anlayamayıp, her çeşit zararlı maddeleri yavaş yavaş almaları, hatta bunları yavrularına da taşımaları/emzirmeleri hakkında. Bu zavallılar için ne yapmamız istenir bizden, biliyorsunuz değil mi? Onların, çöpe attığımız poşetleri yoklayacaklarını ve yiyecek kokusu alırlarsa iştahla kafalarını bu torbaların içine sokacaklarını, düşünmemizi... Peki aynı poşetin içinde; balık kafaları ile kırılmış ampuller, tavuk kemikleri ile kullanılmış enjektörler, yemek ve ekmek artıklarıyla cam, metal, plastik parçaları ve hatta vakti geçmiş haplar birbirine karışmışa, bu hayvanlar ne yapsın?.. Bunu düşünmesi gereken aklı olan insanlardır, öyle değil mi? * Soru: Şehir çöplüğünde dolaşan bir köpek mi daha büyük tehlike içindedir; yoksa kitap fuarlarında tamamen kontrolsüz gezinen bir çocuk mu? Soru: Şehir çöplüğündeki bir hayvan mı değersizdir; yoksa gözüne baktığımız, ülke olarak umudumuzu bağladığımız çocuklar mı? Soru: Öyleyse neden çöplüklerde eşindikten sonra bir kenarda kıvranan kedi ve köpekleri, uçarken düşüveren karga ve martıları "koruyalım" uyarılarını dikkate alıyoruz da, çocukları neden kendi halinde salıveriyoruz? Serseri fikirlerin serseri kurşunlardan daha mı az öldürücü olduğunu zannediyorsunuz? * Çocuklar için besleyici kahvaltılar, sağlıklı yemekler, güvenli sofralar konusu lütfen umurunuzda olsun, gündeminizde olsun artık! Elimizden yitip giden evlatlarımızın sızısını içinde duyanlara, Muammer Erkul imzalı "Çekirge Çetin-Dünyanın tam ortası" romanını www.cekirgecetin.com tavsiye ederim. Bu milletin evlatları için yapacağımız daha çook iş var, öyle değil mi?..