Sen İstanbul olsaydın

(Not: Bu ya­zı 2000 se­ne­sin­de ya­zı­lıp, aka­bin­de 29 Ma­yıs Pa­zar­te­si gü­nü bu kö­şe­de ya­yın­lan­mış­tı. İki se­ne son­ra ba­sı­lan ki­ta­bı­mı­zın is­mi de yi­ne bu ya­zı­dan alın­mış­tı... Şim­di in­ter­net­te "Sen İs­tan­bul ol­say­dın" yaz­dı­ğı­nız­da yüz­den faz­la si­te çı­kı­yor kar­şı­nı­za, için­de bu ya­zı­mız bu­lu­nan... 26 Ekim be­nim için, ha­ya­tı­mın en özel gün­ler­den bi­ri­dir; do­ğum ile ölü­mün ka­rı­şık, ka­vuş­mak­la ay­rı­lı­ğın iç içe ol­du­ğu ve ga­yet şa­şır­tı­cı... Bir de­fa da­ha oku­mak­tan sı­kıl­maz­sı­nız sa­nı­rım...) ..................... "İs­tan­bul" ola­na!.. Sen İs­tan­bul ol­say­dın; Ben, sen­de ko­na­cak bir dal bu­la­ma­yan mar­tı gi­bi çığ­lık çığ­lı­ğa atar­dım ken­di­mi de­niz­le­re! Sen İs­tan­bul ol­say­dın... ..... Sen İs­tan­bul ol­say­dın, aş­ka doğ­ru... Bü­rü­nüp sev­da ren­gi­ne, dur­say­dın gu­ru­bun önün­de ak­şam va­kit­le­rin­de. Ve ben... Ben­se bir gü­neş gi­bi yak­ma­ya ge­lir­ken se­ni; sap­lan­say­dım kir­pik­le­ri­ne, tam kal­bim­den... Düş­sey­dim uf­ku­na, kan-re­van için­de!.. * Sen İs­tan­bul ol­say­dın ve sor­say­dın ha­li­mi ka­nat­sız gü­ver­cin­le­re! Sen İs­tan­bul ol­say­dın; Ve zin­dâ­nım ol­say­dın!.. Sen İs­tan­bul ol­say­dın; Saç­la­rın, Ekim'in yir­mi­al­tı­sın­da­ki çı­nar yap­rak­la­rı to­nun­da... Ve göz­le­rin Mar­ma­ra De­ni­zi ren­gin­de olur­du, de­ğil mi? Ve sen İs­tan­bul ol­say­dın; Bir pem­be ib­ri­şim gi­bi akar­dın gön­lü­me doğ­ru. De­ğil mi?.. Sen İs­tan­bul ol­say­dın; He­nüz göz­den der­ya­lar, gül­ler­den kan dam­la­ma­dan!.. Ve bi­lip dağ­lar­dan kal­yon­lar ge­çi­re­ce­ği­mi; önü­me sur­lar dik­me­den ve yo­lu­ma zin­cir­ler çek­me­den... O ilk... Al­tın­dan gül­lem, düş­tü­ğün­de tam kal­bi­nin üs­tü­ne, açar­dın ba­na ka­pı­la­rı­nı, de­ğil mi; Sen İs­tan­bul ol­say­dın?.. Sen İs­tan­bul ol­say­dın; Bir be­yaz gü­ver­ci­nin, şah­baz­dan kor­ku­şu gi­bi ür­ker­din ben­den... Sen, İs­tan­bul ol­say­dın... Ama sor­say­dın ha­li­mi de, ka­nat­sız gü­ver­cin­ler­den! * Sen İs­tan­bul ol­say­dın; Ve zin­dâ­nım ol­say­dın!..