"Bu işin adını koymak lazım!"

Golf kulübünden içeri girdikleri zaman Selim heyecandan ölecek gibiydi. Karşısındaki lüks, zenginlik ve o aristokrat hava büyülemişti âdeta genç adamı. Kendisini çok eğreti hissetti bir anda. Haldun Bey en önden ilerliyordu. Garsonlar iki tarafa dizilmişlerdi: - Hoş geldiniz beyefendi. Her zamanki yerinizi hazırladık. Deniz kenarında... Zühal şımarık tavırlarıyla kahkahalar atıyordu. Selim'in koluna asılmıştı. Delikanlı ise etrafındaki şatafatın büyüsüne kapılmıştı. Sabiha Hanım her zaman olduğu gibi son derece şık, pahalı giysiler içinde mağrur adımlarla kocasının bir adım arkasında ilerliyordu. Garsonların abartılı iltifatları arasında masalarına oturdular. Haldun Bey: - Bize bugün balık getirin. Masayı da bir güzel donatın bakalım... Yemekler az sonra geldiği zaman Selim bu manzarayı daha öne ancak filmlerde gördüğünü biliyordu. Haldun Bey ağzına ilk lokmayı alıp genç adama döndü: - Eee delikanlı, ailen ne zaman teşrif edecek? Selim yutkundu: - Siz ne zaman müsaitseniz efendim. Bir kahkaha attı adam: - Biz her zaman müsaidiz. Bu işin adını koymak lazım. Yoksa benim kitabımda böyle aile içinde olup da etiketinin ne olduğu belli olmayan kişilere pek fazla yer yoktur... Bizler tanınan insanlarız. Yarından sonra densizin biri çıkar, iki satır dedi kodu yazar, hoşuma gitmez bu! Selim yutkundu: - Haklısınız efendim. Ben de istemem bunu. Adam tok sesiyle bir kahkaha attı: - Gördün mü ya? Sen de istemezsin tabii. O yüzden adını koyalım. Zühal keyifli bir şekilde Selim'in kulağına eğildi: - Karambole gelmek diye buna denir işte... Hah, hah, hah... Genç adam başını iki yana salladı: - Asla öyle düşünmüyorum. Ben seninle bir ömür boyu olmak istiyorum. Karambol falan değil, cesaret edemiyordum. Zühal kıkırdadı: - Biliyorum canım benim, at üzerinden şu çekingenliği artık. Ne var çekinecek? Selim bu konuyu ailesine nasıl açacağını düşünmeye başladı. Annesi mutlaka karşı çıkacaktı. Çünkü Adile Hanım Özlem'i kendi kızı gibi severdi. Cahit Bey ise kendi denkleri bir aile olmadığı için karşı çıkacaktı. Babasının en özen gösterdiği konulardan birisinin de bu olduğunu biliyordu Selim. Yutkundu. Bunları sonra düşünmekten başka çaresi yoktu o anda... DEVAMI YARIN