Bu ani değişikliğin sebebi ne olabilirdi?

Zafer bir gün önce yaşadıkları gergin anların etkisiyle biraz da çekinerek eline bir demet gül almış bir şekilde geldi eve. Anahtarıyla girdi içeriye. Yasemin'in ağlaması geliyordu odadan. Dudaklarını ısırdı. Gerginliğe tahammülü yoktu. Odaya girdi. Küçük kız yere oturmuş, kitapları önünde dağılmış bir şekilde ağlıyordu. Hemen kucakladı kızını: - Ne oldu benim güzel prensesime? Neden ağlıyor bakayım? - Annem kızdı baba! Ödevimi yapamadım. - Hiç bunun için ağlanır mı? Beraber yaparız şimdi, haydi sil gözlerini, annen nerede? - Yatıyor. Başı ağrıyormuş. Ben babaannemdeydim bugün, annem gelip aldı beni... Zafer kızını sakinleştirip onu yeniden oyuncaklarıyla baş başa bıraktıktan sonra yatak odasının kapısını açtı. Serpil uzanmış, gözlerini tavana dikmişti. Yanına yaklaştı ayaklarının ucuna basarak, elindeki gül demetini uzattı gülümseyerek sevgi dolu bir tonda: - Bunlar senin için... Her şeyi unutup güzel bir akşama başlamak için, dedi. Serpil kocasının uzattığı güllere baktı içi acıyarak. O anda onun boynuna sarılıp katıla katıla ağlamak geliyordu içinden. Dudaklarını ıslattı diliyle: - Teşekkür ederim. Karnın aç mı? Omuzlarını kaldırdı Zafer, karısının bu tepkisiz haline incinmişti. Başını iki yana salladı: - Her zamanki kadar. Sen yemeyecek misin? Birlikte oturmayacak mıyız sofraya? Serpil sıkıntılı bir tavırla kalktı yerinden. Mutfağa doğru yürüdü: - Ben tokum. Canım istemiyor. - Evde değilmişsiniz, Yasemin'i anneme bırakmışsın... Nereye gittin? Hızla döndü Serpil: - Annen mi arayıp söyledi? Hiç vakit kaybetmiyor bakıyorum. İrkildi Zafer, bu ani değişikliğin sebebini anlayamıyor ve bunalıyordu: - Annem değil, şimdi Yasemin söyledi, annemle konuşmadım bile... - Biraz çarşıda dolaştım. Evde bunalmıştım çünkü. Zafer yine yumuşak bir sesle atıldı: - İstersen Yasemin'i annemlere götürelim, dışarıda yiyelim seninle... Kaşları çatıldı Serpil'in. Sanki başına gelenlerin sorumlusu kocasıymış gibi içindeki öfkeyi ona kusuyordu. Oysa yapacağı her şey onun içindi. Onu düşündüğü için, yavrusunu düşündüğü için bu akıl almaz kararı vermişti. Giderayak onu incitmenin kendisini inanılmaz bir şekilde yaralamasına rağmen geri durmuyordu ters davranmaktan: - İstemiyorum, ben bir süt içip yatacağım. Zafer başını kaldırdı ve dikkatle baktı karısına: - Hemen yatma Serpil, konuşalım biraz!.. > DEVAMI YARIN