"Hayatınla ilgili bir karar veriyorsun!"

Aliye hepsinin fikrini almak istiyordu: - Benim için hepinizin tek tek fikirleri önemli. Birinizin bir tereddüdü olsa ben de kuşkuyla bakarım. Çok geçmeden Necla geldi. Bazı fatura ödemeleri için dışarıya çıkmıştı. Aliye'nin evde olduğunu görünce heyecanla sordu: - Okul bugün resmen bitti artık değil mi? - Bitti abla. Zaten bittiğini biliyorduk ama bugün bütün notlar asıldı ve mezuniyetimiz onaylandı. Necla yaklaşıp iki yanağından öperek kutladı Aliye'yi: - Haydi güzel kızım, aferin sana... Mübeccel Hanım muzip bir gülümseme ile atıldı: - Ama bu sefer de başka şeyler var Necla. Kızımıza evlenme teklifi gelmiş. Necla hayretle baktı Aliye'ye. Genç kız utanmıştı. Kekeledi: - Şey, Barış... Bugün benimle evlenmek istediğini söyledi. Necla Hanım heyecanlanmıştı: - Sen ne dedin peki? - Düşünmem lazım dedim abla. Başka bir şey demem ki zaten. Sizin fikrinizi almadan, hiçbir şey söylemem. Necla Hanım koltuklardan birine oturdu. Birkaç saniye sessiz kaldıktan sonra gülümsedi: - Barış aklı başında ve efendi bir genç. Eğer sen de yapabileceğine inanırsan neden olmasın Aliye? Genç kız dudaklarını ısırdı: - Biliyorum Necla abla. Ben de başından beri beğenirim Barış'ı. Ama sizin fikirleriniz önemliydi benim için. Eğer siz, üçünüz de onay verirseniz ben de bu teklifi kabul edebilirim. Müşerref Hanım ağlamaya başlamıştı. Hep birlikte ona döndüler: - Aaa, aşk olsun şimdi neden ağlıyorsun? diye bağırdılar. Müşerref Hanım her zamanki kibarlığıyla, kenarları oyalı mendiliyle gözyaşlarını silerken bir yandan da ağlama sebebini açıklamaya çalışıyordu: - Ne bileyim, iki örgülü saçıyla geldiği gün daha dün gibi gözümün önünde. Şimdi karşımda bir hukukçu ve evlenmeye hazır bir genç kız duruyor. Duygulandım birden. Güzel Aliye'm benim... Genç kız yaşlı kadının kollarına atıldı. Biraz sonra üçü de birbirlerine sarılmışlardı... *** Süheyla Hanım kocasının kendisi için özel olarak Fransa'dan getirttiği sigaralardan bir tane alıp asabi bir tavırla yaktı. Dumanını başını kaldırarak tavana doğru üfledi. Mavi dumanlar süzülerek yükseldi kristal avizelerin arasına. Bir kaşını kaldırarak baktı oğluna. Bir yandan da bakımlı parmaklarını masaya vuruyordu: - Bu isteğinde emin misin Barış? Hayatınla ilgili bir karar veriyorsun. Barış dikkatle annesinin yüzüne baktı: - Adı üzerinde anne, hayatınla ilgili diyorsun. Tabii ki bu konuda sizin de onay vermeniz beni iki kat mutlu eder. Süheyla Hanım dikkatle dinlemişti oğlunun söyledikleri. Kadın kendi içinde bir savaş halindeydi. Oğlunun kararlı hali ve kişiliğine güvenmesi hoşuna gidiyor, onu karakter sahibi bir erkek olarak yetiştirmekten övünç duyuyordu ama bir yandan da biricik oğlunu paylaşamamanın verdiği bir huzursuzluk ağır basıyordu... DEVAMI YARIN