Geniş Açı - Fikir ve tartışma

Anayasaya göre aile, Türk toplumunun temelidir. Devlet, ailenin huzur ve refahı için gerekli tedbirleri alır. Ancak temel esaslara rağmen, son yıllarda bazı hukuki düzenlemeler, aile kurumu için birtakım menfi neticelere sebep olan uygulamalar öngörmüştür.

14. yüzyılda, İspanyol rahipleri, Yahudileri ve Müslümanları sosyal problemlerden sorumlu tutmaya başladılar ve onları ülkeden çıkarmak için baskı kurdular. Bu durum bir müddet sonra İspanya’da engizisyonun kurulmasına ve akıl almaz işkencelerin başlamasına sebep oldu. “Lugat-ı Tarihiyye” ve “Coğrafiyye” gibi eserlerde toplamda 5 milyon 403 bin kişinin cezalandırıldığı yazmaktadır.

Rus Kirill, yaklaşmakta olan Deccal’e karşı cemaatini tembihledi. Rusya’nın Katekhon olduğunu ve bu yüzden Deccal’in bütün güçlerinin bu ülkeyi hedef aldığını iddia etti. Patrik Kirill, daha önce de farklı iddialarda bulunmuştu. Peki, bu “Deccal” ve “Katekhon” ne manaya geliyor?

“Türk Devletleri Teşkilatı” Türk siyasi hayatında çok önemli bir gelişmedir. Tarihî bir fırsattır. Yarından tezi yok, Türklüğün sınır bekçisi olan dil, din, tarih, sanat ve diğer kültür sahası komünizmin kanlı savaş alanından kurtarılmalıdır. Genç nesiller kendi millî kültür kaynakları ile temasa geçirmelidir.

1960’lardan itibaren ABD’nin en çok okunan tarihçilerinden Prof. Carroll Quigley’e göre, milletlerarası arenada gizli şekilde çalışan İngiliz bir yapı mevcuttur. Bu yapıyı “Yuvarlak Masa Grubu” olarak isimlendirmek mümkündür. Bunlar, sosyalistler veya herhangi bir ideoloji mensuplarıyla çıkarları gereği iş birliği yapsalar da esas hedefleri farklıdır.

Ülkemizde son dönemde özellikle sosyal medya üzerinden Suriyeli göçmenlerin işlediği suçlara bağlı olarak toplumu tahrik edici pek çok söylem öne çıkmaktadır. Ancak Suriyelilerin Türkiye’de karıştığı suç oranları yüzde 1-2 iken, bu suçların aydınlatılma oranları ise yüzde 90’ın üzerindedir. Literatüre bağlı olarak normalde göçmenlerin suça karışma konusunda daha çok öne çıkan gruplar olması gerekirdi. Ancak istatistiklere göre bu açıklamalar yetersiz kalmaktadır. Bu bağlamda suç göç ilişkisine yönelik toplumdaki görüşü daha çok algılar yönetmektedir diyebiliriz. 

Avrupa'nın hücrelerine kadar işleyen, günümüzde ise “Türkofobi” adını alan Türk düşmanlığının arka planı çok eskilere dayanıyor. Türkler karşısında yaşanılan mağlubiyetlerin ardından yalan ve iftiralarla oluşan negatif algı, asırlar boyunca büyüyerek devam etti. Türkler aleyhine yerleşmiş olan kanaatler, Avrupa'nın masallarına, hikâyelerine ve günlük hayatına girerek kökleşti.

Modern hayatla birlikte her şeyin hızla tüketildiği, pragmatist insanların sayısının arttığı günümüzde bazıları, entelektüel olmanın en kısa yolu olarak karşı çıkma figürünü her yerde dillendirmeye başladı. Okumayan, araştırmayan ve üretmeyen kişiler, muhalefet yaparak kolay yoldan “entelektüel” olma kurnazlığına yöneldi.

Ruslara yıllar sonra esir düşen Şeyh Şamil, Rus Prens Baryatisky’ye şöyle diyordu: “Evet, General ben sana baş eğmedim. Benim hedefim istiklaldi. Otuz beş yıl Rus boyunduruğuna karşı geldim. Her zorluğa göğüs gerdim. Fakat ben görmesem de bir gün gelip bu dağların, bu vadilerin, bu derelerin istiklal güneşi doğacaktır.”

Medeniyetimiz açışından çok önemli olan Sultan Baybars’ın, kölelikten sultanlığa kadar uzanan ömrü maalesef yeterince bilinmemektedir. O, hilafetin ve İslam’ın korunmasında iki büyük düşman akımına karşı göğüs germiştir.

Osmanlı İmparatorluğu ile Türkistan hükümdarlıkları arasında mesafe çok uzak olmasına rağmen muhtelif konularda münasebetlerinin olduğuna dair Osmanlı Devlet Arşivlerinde kayıtlar bulunmaktadır. Sultan Abdülaziz ve Abdülhamid Han da Türkistan ile münasebet kuran padişahlar arasındadır.

Türkiye’de yargı dünyasında var olan yanlış durumları tespit ile işe başlamak lazım. Sonra da doğruları getirmekle… Bu sebeple Anayasa Mahkemesi ve Danıştay kaldırılmalıdır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu aynı zamanda Yüce Divan sıfatını görecektir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu ise Anayasa’ya aykırılık durumlarını aynı zamanda diğer görevleri ile birlikte değerlendirecektir. 

Türk toplumu olarak Batılıların uygulamış oldukları propagandalara maalesef birçok dönem maruz kalmışızdır. Bizim tarihimize, kültürümüze düşman kişilerin üretmiş olduğu her fikir, Batılıların tesiri altında kalmış, hatta zamanla onların propagandisti olmuş sözde aydınlarımız tarafından hemen savunulmuştur.

Maveraünnehr bölgesinin bulunduğu vadi, 19. asırdaki Rus işgaline kadar “Uluğ Türkistan”ın kalbi idi. Bu coğrafyadaki şehirler dünyanın en büyük İslam beldeleri hâline geldi; binlerce âlim, evliya ve devlet adamı yetişti, yüz binlerce kitap yazıldı.

Yalan söylemek ve çocuk suçluluğu, elma ile armut gibi farklı görünse de meyveleşme mekanizmaları aynıdır. Ancak bu süreci yaşayan her çocuğun gelecekte kesin suçlu olacağı düşünülmemelidir. Bunu, gelecekte suça karışma açısından önemli bir belirleyici olarak kabul etmek daha doğru olacaktır.

Orta Çağ'a son veren Türklerin savaş tekniği o derecede üstündü ki, Balistik füzelerin atası olan uçan alev füzelerini, ilk defa İstanbul’un fethinde kullandılar. Bu füzelerin işleme prensibi asırlarca unutulduktan sonra ancak 20. asırda Batılı mühendislerce ele alındı.

Gelişmiş ülkeler de dâhil olmak üzere dünyada çoğunluk itibarıyla aksi yönde tatbikat varken Türkiye’de 3-4 yaşındaki çocukları ilgi, bakım ve biyolojik yönünü yok sayarak anne sıcaklığından alıp “mecburi” eğitime tabi tutma planları yapmak, geleceğimize hizmet etmeyecektir.

Maalesef her gün gazetelerde okuduğumuz aile içi şiddet olaylarının sebeplerinden birisi edinilmiş mal rejimidir. Türk Medeni Kanunu’nun 222. maddesine göre yazılı olarak ispat edilmediği sürece, evlilikten sonra elde edilen malların tamamına, eşler ortak sahiptir. Bu ise kaos getirmektedir.

Padişah annesi valide sultanların yaptırdığı vakıf eserleri, Osmanlı vakıf medeniyetinde çok büyük bir yer tutmaktadır. Mahpeyker Kösem Valide Sultan, Hatice Turhan Valide Sultan ve Emetullah Rabia Gülnûş Valide Sultan ise hiç ara vermeden, Osmanlının hüküm sürdüğü toprakları medeniyet eserleri ile bezemişlerdir.

Son dönemde insanların kötü yanlarını “en rahat sergileyebildiği” üç mecra meydana geldi: Birincisi sosyal medya ki, en temel motivasyonu şöhret olma isteğidir. Bir diğeri alışveriş siteleri üzerinden faydacılığın, hedonistliğin, şehvetin tatmin edilmesidir ki başka insanların dezavantajlarının ortaya çıkardığı fırsatları acımasızca değerlendirmek, burada başarı kriteri oldu. Üçüncüsü ise trafik ki, güç göstermenin, üste çıkmanın, üstünlük hissini yaşamanın başarı kriteri hâline geldiği bir mecraya dönüştü.