Ragıp Karadayı

Bir ömür harcadığı imamlığı, hafızlığı bir anda darmadağın edilmiş; kalbi fena kırılmıştı Lütfü Hocanın.

Yeni tekaüt olmuş Lütfü Hoca, çok sevdiği mesleğinden ve arkadaşlarından ayrılalı, hizmet etmede yavaşlamamıştı.

"Eskiden her şeyi Allah rızası için yapardık, şimdiyse ‘desinler’ için yapıyoruz, onu da beceremedik vesselâm!"

Rüyalarını süsleyen o eskimez memleketine geldi. Geldi de aradığı hiçbir şeyi yerli yerinde bulamadı.

Hacı Lütfü, İstanbul’a gelişini anlatırken hocalarının himmet ve tasarrufunu hep yanında hissettiğini söylerdi...

Bursa’da bir baba dostu hemşehrilerinin kapısını çaldıkları anlaşılıyordu.

Erzurum, tabii ve tarihî zenginlikleriyle, köklü gelenekleriyle her daim aranan bir coğrafyadır.

Bir ağaçta gül de biter diken de… Dikenine katlanmayan gülü sahiplenemez, sevemez, koklamayı hak edemez… 

"Bundan sonra çocukların köye gelip gitmeleri zor olacağa benziyor. En iyisi biz gidelim, çocuklarımızın işlerini kolaylaştıralım."

Dünya denilen ağır ve büyük küreyi omuzlarının üzerinde, tek başına taşıyormuş gibi hissediyordu Lütfü Hoca...

"İnsanları zan altında bırakmak, komşuları birbirine düşürmek, bir müminin yapacağı iş değildir!.."

Gençler, açıktan küfretmeyi bıraksalar da fena öfkeliydiler. Oflaya puflaya yangın söndürüldü ama işe yarayacak ot da kalmadı.

"Erkeksen çık karşımıza! Ağzı dili, eli ayağı olmayan tayaları tutuşturmak kolay!.."

Konuşulanlara, adamın vücut diline bakan genç Lütfü; muhatabının oldukça samimi olduğunu anlamıştı.

Sabahın serin rüzgârı yüzünü, sakalını okşayarak esiyor, uyku mahmurluğunu hepten dağıtıyordu.

Talebeleri sorumluluk almaya, insanlara faydalı olmaya, iş bölümü ve iş planlamaya hazırlamak eğitimin esaslarındandı...

Düğün; unutulmaya yüz tutmuş köy düğünlerini ve âdetlerini yeni nesillere göstermek maksadıyla aslına uygun yapıldı.

"Sen hâlden anlarsın Durmuş Çavuş! Akşam namazından sonra eve gittiğimde avluda bir katlanmış defter yaprağı gördüm!.."

Camiye doğru giderken, “Eski günlerim olsaydı hemen göçümü yükler, çekip giderdim…" diye söylendi Lütfü Hoca...

"Gelinimizi gördük, sizlerle muhabbetle sohbet edip eve gittiğimde avluda bu kâğıdı buldum!.."