Ragıp Karadayı

Müsaade isteyip dilekçeyi götürdüğünde yüzü kızarmış, iki karış yerde, Lütfü Hocaya hiç bakmıyordu Müftü Bey.

"Hoca Efendi, söylediklerini duydum! Tekrar etmene lüzum yok! Ben yazının aslını onlara okumuş, bu hususta toplantı bile yapmıştım..."

"Müracaatlar kapandı. Yarın imtihan var! Bildiğim kadarıyla senin camine beş altı hoca, hafız müracaat etti!.."

Çaylar içildi, istirahat yeri gösterildi, odalarına çekildiler ama uyku uyuyacak ne hâl, ne de mecal kalmıştı!..

"Sen buradan köye gitmeden doğru İd’e ve vakit kaybetmeden de müftülüğe uğra! Tamam mı, anlaşıldı mı?.."

"İlk gittiğim aylarda müezzinlik etmeyi bile tam bilemeyenler, birkaç ay sonra namaz kıldırmaya bile başladılar..."

Sandalyeyi alıp gelmesiyle Esmani Dayı, bir kayanın üstüne çöküyormuş gibi oturuverdi birden. Yorgun olduğu her hâlinden belliydi.

Yalnız Sütpınar’ın sokakları değil evlerinin de boş olduğu, tek tük köyde kalan kadınların kapı önlerinde oturup çorap ördüğü vakitlerdi...

İçeri girdiklerinde yer sofrası tam tekmil hazır misafirleri bekliyordu. Taze lavaş ekmekleri katlanıp katlanıp istif edilmişti.

"Bazen çocuklar, kadınlar orada mum yandığını görmüşler. Tabii kimse inanmıyor onların dediklerine ama..."

​"Ah o günahsız yaşta bana telafisi kabil olmayanın azabını tattıran bu sırlar..."

Kıble istikametinde, tam kayalıkların dibinde bariz bir şekilde birkaç ışığın yandığını görünce donakaldı.

Daha birkaç saat içinde çaresiz dedikleri illetten muzdarip hanımefendi sakinleşince haber köyde çabuk duyuldu.

Caminin yakınında Seyfullah Dayıların bitişiğindeki, oğulları Almanya’da olan evden bir şamata yükseldi!

Köyün göründüğü tepeye çıktığında etrafı seyre daldı. Hurtkesen zirvesi görünmüyordu sisten, pustan...

"Dikkat et o da hoca, medresede talebe yetiştiriyor, doğru bildiğinden şaşmıyor! İncelik burada saklı."

"Bak lafa, hizaya gel! Eee hoca feraseti. Verintap’a gidip beş sene sonra ayrılışının hikâyesi, bak aklıma ne getirdi?"

Kamyonu münasip bir yere bırakıp hızla indi iki emmioğlu kaza yerine koştular...

​Liskâv’ın dar ve çok meyilli eğrilerini âdeta dura kalka indiler ama Dursun'dan çok Lütfü Hoca yorulmuştu!

Amcazadesi Dursun Karadayı’nın yeni aldığı kamyonuyla Erzurum’a gidebileceğini duyunca hazırlığını hızlandırdı...