Kartal uçuşta

Golün ne zaman geleceğine bağlıydı her şey sanki; maç ya golsüz bitecek ya da Beşiktaş rahat kazanacaktı…

Maçın senaryosu üç aşağı beş yukarı belliydi.                
Erzurumspor mümkün olduğu kadar kapanıp, hızlı çıkışlar, ‘bulabilirse’ serbest vuruşlar ve uzun şutlarla gol arayacaktı.
Beşiktaş için kritik iki soru vardı...
1- Gol ne zaman gelir (Golün gecikmesi, Erzurumspor’a direnç olarak dönebilirdi)
2- Oyunun kalesine yıkıldığı anda Erzurumspor başa çorap örebilir mi?
Yok...
Erzurumspor zaman zaman Beşiktaş kalesine yaklaşsa da dert olacak görüntüden uzaktı.
Ekstra bir durum gelişmediği takdirde maç ya golsüz bitecek ya da Beşiktaş rahat kazanacaktı.
Sağdan, soldan, ortadan geldi de geldi Beşiktaş. Görüntüde topun kontrolü de, oyun üstünlüğü de Kara Kartallardaydı.
O zaman neden gol gecikti?
Çünkü:
> Orta saha,  ceza sahası desteğinde sınırlıydı.
> Aboubakar yalnız kaldı.
Oyun benzer akıcılığında devam ederken Erzurumspor’un gol umudu Ömer Şişmanoğlu -biraz da gereksiz- kayarak müdahalesine Beşiktaş’ın jokeri Necip’i ceza alanı içinde düşürdü.
Maçın dönüm noktası buydu.
Erzurumspor kırıldı.
Senaryo ‘cuk’ diye yerli yerine oturdu.
Dedim ya “Ekstra bir durum gelişmediği takdirde maç ya golsüz bitecek ya da Beşiktaş rahat kazanacaktı.”
Halı sahaya dönen ve tahmin edildiği gibi Beşiktaş’ın farklı kazandığı karşılaşmada iki detay hafızama kazındı.
> Beşiktaş’ın oyun içi yardımlaşması
> Gol sevinçlerendeki takım ruhu
Vida’nın golü de pastanın kremasıydı.
Unutmadan, bu maçın Beşiktaş açısından ‘ciddi bir hazırlık maçı’ olarak değerlendirilmesi gerektiğini not olarak düşelim.

MAÇIN ADAMI: Rıdvan Yılmaz