Ünal Bolat

"Babam, kız başıma gece yola çıkmamı istemiyor. Çünkü Konya'ya gidenler bilir; dükkânlar akşam ezanı gibi kapanır. Otogar şehir merkezine uzaktır..."

"Her şer gibi gözükende vardır bir hayır, derler. Şimdi anama babama arkasından Kur'an-ı kerim okuyan, ruhlarına hatimler bağışlayan tek evlatları benim..."

"Öyle ki hamile kalındığında evin kedisi bile duyuyor. Nedir o yolda belde ihtişamlı gerdan kırarak yürümeler... ‘Ben hamileyim bakın' der gibi edâlar!.."

"Kızım ben ekmek fırınında çalışırım. Un çuvalı yükler, hamallık yaparım. Eşya getirir, eşya götürürüm. İşveren de çok şükür bizim sigorta primimizi ödüyor..."

"Havasından mı, suyundan mı bilmem ömrümde bir kere bile hastaneye gitmedim. Devlet dairelerinde de işim olmaz. Ne borcum var, ne de vergim!.."

"Beni kim ya da kimler dövdü? Niçin denize attılar? İyi bir adam mıydım, yoksa kötü bir adam mıydım? Daha sonra bu soruları ben kendim bile unuttum!.."

"Oğul sizin derdiniz daha taze olduğu için benimkini sohbetin sonuna bıraktık. Allaha şükür bizimkisi unutuldu gitti. Benim bir nüfus kâğıdım bile yok, dedi."

"Uzun hikâyemle başını ağrıtmayayım, dedi. Bu ara çocuklar gelip çoban amcaya seslendiler: Dede kuzularla oğlaklar bisküvi yerler mi, kola içerler mi?"

"Güzel dinimizin, örf ve ananelerimizin hoş görmediği, men edip yasakladığı her türlü melaneti, özgürlük medenileşme adı altında bize hoş gösteriyorlar"

"İstediğim her bilgi mevcuttu. Bir de o büyük bildiğim insanların karşı çıkması, okumamı engellemeye çalışmaları benim daha çok okumamı sağlıyordu."

"Bir zamanlar dünyaya hükmetmiş Cihan devletinin padişahının borç yüzünden rehin tutulduğunu bilmek, sanki sebebi benmişim gibi hep çok ağırıma gitti."

"K...'nin iki kardeşi daha vardı. Güzel mi güzel, şirin mi şirin... Hayat böyle sürüp giderken babaları yurda dönünce, anneleriyle ilgili bir iftira duyar."

"Okulda çocukların Nuriye Annesi, mahallede komşuların Nuriye ablasıydı. Mahalleli hanımlar evimizin üzüm serpenesi altında toplanır sohbet ederlerdi."

"Bir defasında karda bata çıka yürüyordum. Ayakkabılarım karda ayağımdan çıkıp kayboluyorlar tekrar ayakkabılarımı karda arayıp bularak giyiyordum."

"Hele köylülerden hiç kimsenin beni evine davet etmeyişi beni çok etkilemişti. Ne zamana kadar ağladığımı bilemiyorum, hıçkırıklarımı durduramıyordum."

"Eskiden de bencildi ama evlendikten sonra bizi tamamen unutuvermişti ablam. Evlendikten sonra da dünle ilgili ne varsa hepsini bir kalemde silivermişti."

"Allah kimsenin başına vermesin. Göz teması ile yardım dilenmek için hangi gözle, göz göze gelsem tuhaf şekilde gözüme baka baka çekip gidiyordu"

"Yol boyu güzel hayaller kuruyorduk. Kimi zaman ya olmazsa gibi duygular yüreğimizi alev gibi yalayıp geçiyordu. Alnıma boncuk boncuk terler birikiyordu o anda.."

"Diş hekimi kocası şaşırıp kalıyor... Diyor ki kendi kendine... Yahu benim yaptığım yanlış olabilir ama buna böyle mi tepki gösterilir? Çalmadım çırpmadım..."

"Öyle bir ‘yok' dedi ki, sanki öldü sandım. Elim çenemde kalakalmıştım. Böylece sekreter hanımın niçin tedirgin ve endişeli olduğu da ortaya çıkmıştı."