Sırrı Süreyya Önder'in kızının mektubunda ne yazıyordu? Ceren Önder Kandemir gözyaşlarına boğuldu!

Sırrı Süreyya Önder’in kızı Ceren Önder Kandemir, Atatürk Kültür Merkezi’nde babası için konuşma yaptı. Gözyaşlarına boğulan Kandemir babasına yazdığı mektupta, "Baba hayatın bütün rengi gitti, benim bildiğim hayat bitti" ifadelerini kullandı.

SIRRI SÜREYYA ÖNDER’İN KIZININ MEKTUBUNDA NE YAZIYORDU?

Sırrı Süreyya Önder geçirdiği kalp rahatsızlığı sonucu çoklu organ yetmezliği nedeniyle hayatını kaybetti. Önder için AKM’de düzenlenen törende kızı Ceren Kandemir babasına son mektubunu okudu.

Tören sırasında babasının tabutuna sarılıp öpen Ceren Önder Kandemir, yazdığı mektupta "Baba hayatın bütün rengi gitti, benim bildiğim hayat bitti" ifadelerini kullandı.

Kandemir’in mektubunda şu ifadeler yer aldı:

"Ben ne zaman bir şey yazsam. Babamı arayıp sesli okurdum. Onunla biz tek bir kişiydik. Ona okurken hatalarımı görürdüm. Geçen hafta ona bir mektup yazdım. Onu size okumak istiyorum. Şimdi ona sesli okuyorum. Beni duyduğunu biliyorum baba… Baba... Hayatın tüm rengi gitti. Benim bildiğim hayat bitti. Yeni bir hayat başlıyor şimdi. Ürkütücü, bilinmezliklerle dolu. Daha önce hiç duymadığım bir şey senden duyma ihtimalinin kaybolduğu, mavrasız... 

Kendimi bildim bileli seni kaybetmekten korktum. Bu benim tek kâbusum, zaafım, burnumdaki sızı, yutağımdaki sızı, karın ağrımdı. Öyle iyi, öyle benzersizdin ki bu adam bana ölerek acı çektirebilir derdim. Gece gece çaldığın kemanın, cümbüşüm, udun sesi, bir çırpıda ezbere okuduğun şiirler, günce 5 kere ve her birinde sanki yeni buluşmuşuz gibi bir heyecanla çıktığımız kahveler, evlere sığamayışın, kimseye kıyamaman, iyiliğe üşenmemen, kimseye gücenmemen, kalp kırmaktan bile daha çok korkman birinin onurunu kırmaktan... 

Baba kalbim kırık diye arardım, baba grip oldum, baba öksürüğüm geçmiyor, baba kedim öldü, baba aşık oldum, baba uykum tutmadı... Ben babalığına çok doydum. Şimdiye kadar verdiğin tek bana değil, oğluma ve onun çocuğuna bile yeter. Bir babaya ihtiyacım kalmayana kadar doyurdun beni. Ama dostluğuna doyamadım. O dostluğa doyulur mu? Şimdi öfkelenmek istiyorum. 

İki hafta sonra barış protokolü imzalanacak, sonra rahatız. Ameliyat da olacağım. "ki haftada ne olacak? demene kızıyorum. Açlık grevlerine, cezaevlerine, işkencelere... Bir tek kendinle ilgilenmeyişine kızmak istiyorum. Yapamıyorum. Bana Kandıra Cezaevinden gönderdiğin mektup yüzünden kızamıyorum. ‘Gidecek yolu olmayan, bir amacı olmayan ama hep yanında olan bir babayı sen istemezdin’ demiştin. Şimdi gitmek zorunda olmamanı istemez miydim...

CEREN ÖNDER KANDEMİR’İN KONUŞMASI

Sana öfke duyanlar için, yoksulluğun ve yoksunluğun öfkesi bu, sakın içinde nefret biriktirme diyordun. Doğduğundan beri yoksulluk, yoksunluk ve yetimlikle geçen ömründe sen öfkeni nereye sakladın, ben hiç görmedim. Herhalde kalbine... 

Bir tek mülk edinmeden ikinci bir kazağı almadan, kimseden bir şey istemeden, borçsuz ve harçsız, boğazını değil onurunu besleyerek yaşadığın bu dünyadan gidiyorsun baba. Giderken neşemin birazını Can ve Yasin'e bırakarak ama rengin tamamını alarak sana doyunca sevgi verdim. Her gün söyledim sevdiğimi. Doyuncaya kadar öpüp kokladım. Şimdi tüm renklerim de senin olsun. Gerçi sen orada da dostlarını bulursun. Gülten abla nerede... Pervin abla nerede... Artık dinlen turna kuşum. Biz iyi olacağız. Çocuklara hep seni anlatacağız. Şakaların ağzımıza eğreti dursa bile taklit etmeye çalışacağız. İçimde tam tarif edemediğim bir huzur var şimdi. Artık mücadele etmek zorunda olmadığını bilmenin huzuru. 

Seni ayakta son gördüğümüz gün, bize bir poşet portakal ve bir kutu yumurta vermiştin.  Can için daima bir cebinde mandalin, bir cebinde fıstık ezmesi taşınmanı, teneke kutulardaki ballara ve dinlenme tesislere olan özel sevgini hiç unutmayacağım. Seni ayakta gördüğümüz son gün arabana binmeden önce bize söylediğin son cümle kulağımı tırmalıyor şimdi: Cano'nun düğününü görmeden gitmeyeceğim. Tutmadığın sözün yoktu. Barışı görmek istiyordun. Çocukların yetim kalması kalbini parçalıyordu. Sütten de ağzın hiç yanmıyordu. Bir tür barış mıydı bilmiyorum, ama hastane koridorlarındaki sınıfsız-bayraksız, hüzünlü, umutlu kalabalıkta barışa benzer bir şey gördüm ben. Gözün arkada, aklın bizde kalmasın. Bana güzel sesinle okuduğun dizelerle... Biliyorum yağmur yağmaz yukarı doğru yeniden. Acımaz olur, silinir gider izi bıçağın. Ama hiçbir rüzgar dolduramaz boş kalan yerini, Bir yaşamdan ötekine birlikte uçan turnaların yerini gökyüzünde."

CEREN ÖNDER KANDEMİR KİMDİR?

Sırrı Süreyya Önder’in kızı Ceren Kandemir Önder, 1 Aralık 1911 yılında İstanbul’da dünyaya geldi. Eğitim hayatı hakkında pek bilgi olmayan 34 yaşındaki Ceren Önder Kandemir’in reklamcı olduğu biliniyor.