Ahmet Mekki Efendi "rahmetullahi aleyh"

Allah adamlarından büyük âlim ve veli, Söz ve nasihatleri olurdu faideli. O bir gün buyurdu ki: (Hep dua ediyorum, "Ya Rabbi, cehennemde bizi yakma" diyorum. Ölüm, kabir ve mahşer, hesap, mizan ve sırat, Bunlar geçilmedikçe, olunur mu hiç rahat? "Ölüm" dehşetli bir iş, o anda şuur kalkar, O zaman "Allah" demek, kolay olmaz o kadar. Diyelim ki kurtardı "İman"ını son anda, Lakin "Kabir azabı" olacak mezarında. Böcekler ve akrepler yiyecek vücudunu, "Günah"ları çok ise, mutlaka görür bunu. Sonra bir "Mahşer" var ki, dayanmak güçtür elbet, "Günahkar"ların hali çetin olur begayet. Bir nice "Bin sene"ler, o meydanda beklenir, İnsanlar izdihamdan bitab olur, tükenir. Sonra "Mizan" kurulup, ameller tartılır hep, "Günah" ağır gelirse, ne olur hali acep?) Yine bir sohbetinde buyurdu: (Ey cemaat, Gaflete gelmeyin ki, çabuk biter bu hayat. "Günah" işliyenlere bakıp üzülüyorum, "Ya rabbi, bu insanlar nasıl yanar?" diyorum. Çok dehşetli günler var hepimizin önünde, Rezil rüsvay olmak var yarın "Hesap günü"nde. Önce bir "Ölüm" var ki, o anda kalkar şuur, Kelime-i tevhidi söylemek çok zor olur. Sonra "Kabir hayatı" başlar ki mezarında, Karanlık, dar bir yerdir, kimse olmaz yanında. "Günah"ı nisbetinde mezarı sıkar onu, Böcekler ve akrepler kemirir vücudunu. Mü'min olan, öğrenir önce ilmihalini, Sonra da buna göre düzeltir her halini. Eğer "Günah" işlerse, üzülür, kalbi yanar, Unutmaz o günahı, ta ölünceye kadar. "Ben Rabbime nasıl da karşı geldim" diyerek, Pişman olur ve ağlar gözyaşları dökerek. "Halis mü'min" odur ki, ödü kopar "Günah"tan, Haram işlerim diye hayâ eder Allah'tan. Her kim "Günah" işlerse bugün aldırmayarak, Cehenneme atılır o yarın ağlayarak. "Ateş" deyip geçmeyin, düşünün bunu biraz, Cehennem ateşine dayanmak mümkün olmaz. Hak teala Kur'anda müteaddit defalar, İkaz buyuruyor ki: "Cehennem var, azab var. Ben takdir eyledim ki, günah işleyenleri, Cehennemde yakayım, yapmayın bu şeyleri." Buna rağmen "Günah"la geçer ise bir ömür, Bulunur mu mahşerde bir bahane ve özür?)