"Bugün birşey öğrendim"

Bâyezid-i Bistâmî "rahmetullahi aleyh"... Büyük evliyadandı. Küçük yaşta, annesi mektebe verdi onu. İlim öğrenmesini istiyordu. Bir gün erken geldi mektepten. Annesi merak etti. - Hayrola oğlum. Neden erken geldin? - Duanı almak için. Kadıncağız daha da meraklandı. - Daha açık söylesene. - Bugün mühim bir şey öğrendim anne. - Ne öğrendin yavrum? - Anneye hizmetin kıymetini. - Söyle, ben de öğreneyim. - Hocamız söyledi. Allahü teala buyuruyor ki: "Bana ve annenize itaat ediniz!". - Ne güzel. Bana dua et anne! - Anneciğim, ne olur dua et de, sana hakkıyla hizmet, Rabbime de halisane ibadet edebileyim. - Olur yavrum. Ve el kaldırıp duâ etti: - Yâ Rabbî, oğlumu kavuştur muradına! İşte bu dua ile yükselmenin yolları açıldı ona. *** Karlı ve dondurucu soğuk bir kış gecesiydi. Hasta annesi seslendi yatağından: - Bayezid, oğlum! - Buyur anneciğim! - Biraz su verir misin? - Peki anne, derhal! Ve koştu testiye. Ama testi boştu. Dışardaki çeşmeden getirmek gerekiyordu. Kar soğuk demeyip koştu çeşmeye. Suyu doldurup gelinceye kadar annesi uyumuştu. Uyandırmaya kıyamadı. Oğlum niçin ayaktasın? Başucunda bekledi. Ama nasıl? Elinde buzla kaplı testi ve ayakta. Nice zaman sonra uyandı annesi. Onu o haliyle görüp şaşırdı. - Oğlum niçin ayaktasın? - Sana su vermek için. - İyi de, oturup beklesene. - Suyu, geciktirmeden hemen vereyim diye ayaktayım anneciğim. Soğuğun şiddetinden parmakları testiye yapışmıştı. Kadıncağız çok duygulandı. Oğluna sevgiyle baktı, baktı, ve duaya kaldırdı ellerini: - Ya Rabbî, ben oğlumdan razıyım. Sen de razı ol! Bayezid, işte bu dua ile "Bayezid-i Bistâmî" oldu. rahmetullahi aleyh"...