Fâtımatüz Zehra "radıyallahü anha" -4-

Benim arzum bu değil "Hazreti Fatıma"yı, Ona, fahr-i kâinat, Dörtyüz akçe mehr ile, teklif eyledi, fakat. Fatıma hazretleri, başladı ağlamağa, Dedi; (Râzı değilim bu mehirle nikâha.) Hak teâlâ katından, Cibril gelip dedi ki; (Ey Allah''ın Habibi, Rabbimiz emretti ki. Râzı olmadı ise, Fâtıma bu mehrine, Arttırıp, dört bin akçe teklif edin kendine.) Gelip teklif ettiler kendisine bu mehri, Yine kabul etmedi, Fatıma hazretleri. Geldi Cibril dedi ki, (Emrediyor Rabbimiz, Yine râzı değilse, dörtbin altın veriniz.) Gelip, dörtbin altını teklif ettiler, fakat, O, bu altınlara da etmedi hiç iltifat. Dedi ki; (Mehir için, benim arzum bu değil,) O anda gökyüzünden geldi yine Cebrail. Dedi; (Yâ Resulallah, emretti Hak teala, Bizzat gidip sorunuz, ne istiyor pekâlâ?) Vardı hemen yanına temiz kerimesinin, Buyurdu ki; (Ey kızım, nedir ki arzun senin?) Dedi ki; (Babacığım, kızların mehirleri, Altın ile gümüşten olmaktadır ekseri. Ben, Allah Resulünün madem kerimesiyim, Benim mehrim, onlardan farklı olsun isterim.) Fahr-i âlem sordu ki; (Ey kızım, öyle ise, Nasıl mehir istersin, muradın söyle bize.) Dedi ki; (Babacığım, kıyamet gününde sen, Kaç günahkâr mü''mine şefaat edeceksen, Ben de, hanımlarına şefaat eyliyeyim, Benim mehrim bu olsun, dünyalığı nideyim?) Daha sonra Fâtıma, arz etti (Babacığım, Bir isteğim daha var, onu da ister canım. Sizin, mahşer gününde şefaat eylemeniz, Âyet-i kerimeyle sabittir hiç şüphesiz. Lâkin benim mahşerde, etmem için şefaat, Yoktur şimdi elimde bir vesika, bir berat.) Cebrail bunu dahi, arz ederek Allah''a, Bir Cennet ipeğiyle geldi Resulullah''a. Arasında bir beyaz kağıt vardı Cennetten, Üzerinde şu yazı yazılmıştı kudretten: (Fâtımatüz Zehra''nın, isteği üzerine, Bu yazılı vesika, verildi kendisine. Mahşer günü, günahkâr, hanımlara şefaat, Edeceğine dair verilmiştir bu berat.) Resulullah alarak bu beratı eline, Getirip teslim etti, temiz kerimesine. Nihayet beratı da, alınca pederinden, Buyurdu; (Bu nikâha razı oldum şimdi ben.)