Gözyaşları hiç dinmeyen zat...
Kuhistan'a bağlı Âbiz köyünde doğan Alaaddîn Âbizî hazretleri, 1486 senesinde vefât etti.
Kabri, Herat'ta Sa’deddîn-i Kaşgârî hazretlerinin kabri yanındadır.
Bu zât, Allah korkusundan devamlı ağlar “Keşke annem beni doğurmasaydı!" derdi.
Dâima âhireti düşünürdü.
Ölüm hazırlığı içindeydi.
Bir gün sevdiklerine;
“Rabbimden üç şey istedim" buyurdu.
Sordular ki:
“Onlar nedir?”
Buyurdu ki:
“Dünyâya rağbet etmemeyi, çok namaz kılmayı ve şehit olarak Rabbime kavuşmayı.”
Sordular:
“Peki, kavuştunuz mu bu şeylere?”
Buyurdu ki:
“İlk ikisine kavuştum, üçüncüyü bekliyorum.”
Ömrünün sonlarında katıldı bir gazâya, şehit olup kavuştu son
arzusuna da...
● ● ●
Bu zât geceleri ibâdet yapmazdı.
Erkenden yatardı.
Uykusunu alırdı.
İnsanlar merak edip, bunun hikmetini sordular.
Cevâbında;
"Geceyi uyuyarak geçirip sabahleyin Rabbime karşı ‘mahcup’ ve ‘pişmân’ olarak kalkmayı; bütün geceyi ibâdetle geçirip de sabaha ‘kendimi beğenmiş’ olarak çıkmaktan daha çok severim" dedi.
