Hazreti Ömer "radıyallahü anh" -2-

''Ölüm var yâ Ömer!'' Nasihati şudur ki, bir islâm âliminin, (Kâmil olması için, imanı bir mü''minin, Rabbe karşı korku ve ümitte o müslüman, Eşit olmak lazımdır, ne fazla, ne de noksan.) Büyüklerden biri de, diyor ki bu mevzuda, (Müsavi olmalıdır, ümit ile korkuda.) Hazreti Ömer dahi, diyor ki (Cenab-ı Hak, Buyursa, "Tek bir kula, azab ederim ancak." Günahıma bakarak, "O, belki benim" derim, Rabbimin azabından olamam asla emin. Ve yine Hak teala buyursa ki şöylece; "Cennete bir tek kişi girecektir sadece." "O kişi belki benim" diye ümit ederim, Rabbimin sonsuz olan fadlına güvenirim.) İslam alimlerinden bir büyük veli zât da, Bu hususta şu beyti yazıyor bir kitapta. "Benden ümit kesmeyin buyurursun ey Rabbim, Günahım çok olsa da hiç ümit keser miyim?" Korkmak lazım ise de, Allah''ın azabından, Ümit de kesmemeli, o sonsuz ihsanından. Gençlikte daha fazla Allah''tan korkmalıdır, Yaşlılıkta ümidi daha çok olmalıdır. İslam âlimlerimiz ediyor ki nasihat, (Hatırda tutmalıdır, kul ölümü her saat.) Yine buyuruyor ki Peygamber Efendimiz, (Lezzetleri yıkanı çok fazla yâdediniz.) Eshab sual etti ki, Resul-i müctebaya, (Lezzetleri yok eden o şey nedir acaba?) Peygamber Efendimiz buyurdu ki (Ölümdür, O, bütün lezzetleri temelinden götürür.) Yine Peygamberimiz, bir hadis-i şerifte, Buyurdu; (İki vaiz bırakıyorum size. Bir tanesi konuşur, biri susar her zaman, Konuşanı Kur''andır "Ölüm"dür hem de susan.) İşte Ömer bin Hattab, hazreti Peygamberin, Hadiste buyurduğu "Ölümü çok yâd edin" Emrine gösterdiği büyük ehemmiyetle, Hatırlatması için, adam tuttu ücretle. Buyurdu ki; (Ölümü hatırlat her gün bana, Bu iş için şu kadar ücret vereyim sana.) O kişi hergün gelir, (Ölüm var, ölüm) derdi, O günkü ücretini alıp geri giderdi. Yine bir gün gelerek (Öleceksin yâ Ömer) Deyince, buyurdu ki; (Söyleme, artık yeter. Lüzum yok bana artık, bunu hatırlatmana, Sakalıma ak düşmüş, o söyler zira bana. Saç sakal ağarması, ölümü haber verir, Baktıkça hatırlarım, gözümün önündedir.)