İmâm-ı Gazâli "rahmetullahi aleyh" -4-

Nefsi kontrol etmek... Nefsi her an kontrol altında tutmalıdır, Ondan bir lahza bile, gafil olmamaldır. Eğer bakılırsa, nefis kendi haline, Acele dönmek ister, kendi şehvetlerine. Tenhada da günahtan kaçmalı ki muhakkak, Herşeyi görüyor ve biliyor Cenabı Hak. İnsanların sadece dışını görürüz biz, Lâkin içlerini de, görür elbet Rabbimiz. Buna kavi olarak inanırsa bir kişi, Edebli, düzgün olur, her niyeti ve işi. Zaten inanmayanın, imanı yok demektir, İnanarak isyan da, ne büyük bir cürettir. Zira Cenab-ı Allah, buyurur ki: "Ey insan, Bilmiyor musun seni, görüyorum her zaman." Biri Resulullah''a dedi; (Çoktur günahım, Şimdi tövbe edersem, affeder mi Allahım?) "Affeder" buyurunca, dedi, (Yâ Resulallah, Ben onları işlerken, görüyor muydu Allah?) "Görüyordu" deyince, bir "Eyvâh" dedi o an, Ve yıkılıp can verdi, budur hayâ ve iman. Hadiste buyurdu ki yine Peygamberimiz, (Allah''ı görür gibi ibadet eyleyiniz. Siz görmüyorsanız da, görmektedir O sizi, Sizden iyi biliyor, O sizin içinizi.) Allah''ın gördüğüne inanan bir Müslüman, Asla yapabilir mi O''na günah ve isyan? Büyüklerden birisi, talebesi içinden, Birini daha fazla severdi cümlesinden. Diğer talebeleri, buna üzülürlerdi, "Niçin onu daha çok seviyor ki"? derlerdi. Üstadları onların böyle düşündüğünü, Anlayıp herbirine bir "kuş" verdi bir günü. Dedi ki; (Bu kuşları, alın şimdi hepiniz, Kimsenin görmediği yerde kesip geliniz.) Gidip tenha bir yerde, kesip geldi herbiri, Lakin o, hiç kesmeden getirdi kuşu geri. Hemen sual etti ki, hoca o talebeye; (Sen ne için kesmeden, alıp geldin geriye?) Dedi ki; (Bulamadım, öyle tenha bir yeri, Zira Cenab-ı Allah görüyor her yerleri.) Diğer talebeleri duyunca bunu ondan Onun üstünlüğünü anladılar o zaman. Cüneyd-i Bağdadi''ye, bir genç gelip bir ara, Dedi; (Çok bakıyorum, kadınlara, kızlara. Hiç koruyamıyorum, gözümü nâmahremden, Ne ile kurtulurum, acaba ben bu halden?) Buyurdu: (Sen onları görmenden daha fazla, Düşün ki, seni her an görüyor Hak teala.)