Kaydet
a- | +A

Balıkesir toprağını nurlandıran velîlerden Tekir Dede’nin talebesinden birinin gözleri ağrımıştı bir gün.

Bu yüzden o gün dersini yapamadı.

Ve gece yatarken;

“Yâ Rabbî! Hocamın hürmetine şifâ ver bana. Kurtar beni bu göz ağrısından” diye duâ etti...

O gece bir “rüyâ” gördü.

Rüyâda hocası geldi.

Elini gencin gözlerine sürüp “Yâ Rabbî! Şifâ ver bunun gözlerine” diye duâ etti.

Sonra tesellî edip;

“Üzülme evlâdım, inşallah kurtulursun bu ağrıdan” buyurdu.

Delikanlı sabah uyandı...

Ağrıdan eser kalmamıştı...

Sevinçle koştu dergâha.

Müjde verecekti hocasına.

Tekir Dede onu görüp;

“Gözlerinin ağrısı geçti mi?” diye sordu.

Delikanlı;

“Evet hocam, sâyenizde kurtuldum ağrıdan” dedi.

Hocasıysa;

“Hayır evlâdım, benden değil. Kula gelen her iyilik, Allahü teâlânın ihsânı iledir. Şifâyı veren O’dur. Bana değil, Allahü teâlâya şükretmen lâzım” buyurdu.

Delikanlı anladı işi.

Ve sordu hemen:

“Ona nasıl şükredilir hocam?”

Buyurdu ki:

“Şükretmek, İslâmiyete uymakla olur evlâdım.”

Abdüllatif Uyan'ın önceki yazıları...

ÖNE ÇIKANLAR