Mahmud İncirfagnevî "kuddise sirruh" -3-

Ölüme hazır olun! Allah adamlarından bir büyük evliyadır, Kalplere tesir eden, nasihatleri vardır. Derdi ki; (Bir meydanda, toplansa şu ahâli, Sonra da sorsa biri, onlara şu suali: Dese ki; "İçinizden, akşama kim çıkacak?" Bulunmaz tek bir kişi, bunu cevaplayacak. Bunun, hayret edecek, tarafı şu ki fakat, Biri dahi onlara, sorsa ki; "Ey cemaat. Var mıdır içinizde, ölüme hazır olan?" Buna "evet" diyecek, kimse çıkmaz onlardan. Halbuki ölüm için, hazırsa eğer biri, Cennetten bahçe olur, ölünce onun kabri. Ölümü hiç aklına, getirmezse biri de, Cehennemden bir çukur, olur onun kabri de.) Yine bu mübarek zât, buyurdu ki bir zaman; (Dinin her bir emrine, uyarsa bir müslüman, Eğer dünya sevgisi, varsa onun gönlünde, Çok mahcub hâle düşer, o kul mahşer gününde. Zîra o, çıkarılır, mahşerde seçilerek, Bir melek nidâ eder, bu zâtı göstererek. Der ki; "Bunu tanıyın, filân oğlu falandır, Bu, dünya sevgisine, kalbinde yer bulandır." Halbuki Hak teâlâ, onu halkettiğinden, Beri kıymet vermemiş, sevmemiştir katiyyen. Hattâ sinek kanadı kadar sevmezken onu, Bu, onun sevgisiyle, yaşadı ömür boyu." Öyle mahcub olur ki böyle söylenişine, Der ki; "Yer yarılsa da, giriversin içine.") Bir gün de buyurdu ki; (Din hakkında konuşmak, "Allah için" olursa, faydalı olur ancak. Olursa bunlar eğer, "Şöhret" için, "Mal" için, Olmaz istifadesi, ondan hiçbir kişinin. Eğer din adamları, düşmüşse bu belâya, Yâni tutulmuşlarsa, mal, para ve dünyaya, Din adamı değil de, dünya adamlarıdır, Ve hattâ insanların, en kötüsü bunlardır. Eğer din âlimleri, dünya düşünmüyorsa, Okuyup yazmaları, "Hak" için oluyorsa, Vâris ve vekilidir, onlar Resulullah''ın, Ve en kıymetlileri, onlardır insanların. Bunların mürekkebi, mahşerde getirilir, Şehitlerin kanıyla, tartılıp ağır gelir. Âhiretin ebedî, yani sonsuzluğunu, Dünyanınsa geçici, ve fani olduğunu, Anlayıp ahirete sarılır bu âlimler, Ve lâkin bu dünyaya, vermezler aslâ değer. Dünya ile âhiret, zıddır birbirlerine, Birinden uzaklaşan, yaklaşır diğerine.)