Muhammed Bâbâ Semmâsî "kuddise sirruh" -2-

Yaratılış gayesi... Allah adamlarından, büyük âlim ve velî, Nasihati herkese olurdu faideli. Derdi ki; (Bir husustan korkarsa biri şâyet, Ondan kurtulmak için, gösterir say-ü gayret. Ve kavuşmak isterse, bir şeye biri eğer, Ona kavuşmak için, çalışır, gayret eder. Korkacak en büyük şey, "Cehennem"e girmektir, Kurtulmağa ne kadar çalışılsa az gelir, Kavuşulacak şeyse, "Cennettir ebediyyen, Az gelir bu hususta, ne kadar gayret etsen. Öyleyse büyük küçük, kaçının her günahtan, Zira mü''min odur ki, hayâ eder Allah''tan. Rabbimizin gadabı, günahlar içindedir, Lâkin belli olmaz ki, acep hangisindedir? Bunun için hepsinden, kaçmalı ki Müslüman, Gadab-ı ilâhiye, uğramasın o insan. Rızâsı da sevaplar içinde gizlidir hep, Ve lâkin bilinmez ki, hangisindedir acep? Bu yüzden yapmalı ki, sevap olan her işi, Allah''ın rızasına, mazhar olsun o kişi.) Bir gün de genç bir kişi, gelmişti huzuruna, Şunları söyleyerek, nasihat etti ona. (Ey oğlum, dünya fani, ebedîdir âhiret, Bir gün ölüm herkese, gelecektir âkıbet. Cehennemin azabı, şiddetlidir ve acı, İslâmın ahkâmına, tam uymaktır ilâcı. Aklı olan, şimdiden, hazırlanır o güne, Aldanmaz bu dünyanın, sahte güzelliğine. Dünya mal-ü mülküne, "Ahmak" olan aldanır, "Akıllı" insan ise, ölüme hazırlanır. Büyük ni''met bilerek, şu kısacık hayatı, Çalışıp kazanmalı, ebedî mükâfâtı. Ey oğlum, tavşan gibi, gözü açık olarak, Daha ne güne kadar, sürecek bu uyumak? Halbuki bu gafletin, sonu rezil olmaktır, Dünya ve âhirette, bir şey kazanmamaktır. "Mü''minûn sûresi"nde, nitekim Cenabı Hak, Buyurdu; (Yaratmadım sizi abes olarak.) Yâni yaratıldı ki, bu insanlar ve cinler, Allahü teâlâya, ibadet eylesinler. Sırf O''na "Kulluk" iken, yaratılış gayemiz, Nasıl bunu unutup, isyan edebiliriz? Ne kadar yaşasa da, ölecektir her insan, Ve hesap verecektir, o gün her yaptığından. İbâdetler gençlikte yapılır en münasip, İhtiyarlık günleri, herkese olmaz nasib. Henüz fırsat eldeyken, güç kuvvet yerindeyken, Sarıl ibâdetlere, kaçın günah şeylerden.)