Şah Şücâ-i Kirmâni "kuddise sirruh" -2-

Kılıç, kuşanan içindir!.. Bu zât bir sohbetinde buyurdu ki; (Ey insan, Oku, öğren dînini, geçirme boşa zaman. Cehennemden, "Rehber"siz kurtulmak mümkün değil, Lâzımdır yol gösteren, bir kâmil-i mükemmil. Böyle olgun bir velî yoksa bir memlekette, Onların kitabını okumalı elbette. Çünki kitap okumak, sohbet gibi feyz verir, Ve lâkin edeb ile okumak lâzım gelir. İmâm-ı Rabbâni''den, birine mektup gelse, Bunun için, ne kadar çok sevinir o kimse. "Mektûbat" kitabı da, o velînindir bizzat, Farz etki o mektubu, göndermiş sana o zât. Okunursa aynı şevk ve aynı muhabetle, İstifade edilir, o velîden gâyetle. İmâm-ı Rabbâni de, bunu haber veriyor, Zîra bir mektubunda, o şöyle buyuruyor: (Bu mektup yazılsa da, zâhiren bir insana, Aslında yazılmıştır, onu her okuyana.) Yâni kim okur ise, ona gönderilmiştir, Zira, "Kılıç, kuşanan içindir" denilmiştir.) İşte kim "Mektûbat"ı, okursa, bu hâl ile, Sohbet etmiş sayılır, İmâm-ı Rabbâniyle. Anılsa her nerede, onların isimleri, Gelir hemen o yere, bereket ve feyzleri.) Bir gün de buyurdu ki; (Bu dünya geçicidir, Âhiret azâbıysa, sonsuz ve şiddetlidir. İleriyi tam gören akıllı bir kişinin, Hazırlıklı olması lâzımdır bunun için. Bu dünyanın tadına, sahte güzelliğine, Aldanan, yarın düşer, bir pişmanlık içine. Şu birkaç günlük ömrü, bilerek büyük fırsat, Allah''a ibadetle geçirmeli her saât. Allah''ın kullarına iyilik etmelidir, Bunu, kurtuluş için vesile bilmelidir. İki şey lâzımdır ki, azabtan halâs için, Bunu, iyi bilmesi lâzımdır her kişinin. Birincisi, Allah''ın bütün emirlerine, Kıymet vermek ve saygı göstermektir hepsine. Ve Onun yarattığı, bilcümle mahlûkata, Şefkat ve merhametle davranmaktır mutlaka. Allah''ın Resûlünün, Rabbimizden alarak, Bize getirdikleri, hep doğrudur muhakkak. Sayıklama, eğlence, şaka sözler değildir, O, hiç yalan söylemez, "Muhammed-ül emîn"dir. O halde, tavşan gibi gözü açık olarak, Daha ne güne kadar sürecek bu uyumak? Bu uyumanın sonu, rezil rüsvay olmaktır, Âhirette eli boş, mahrum kalakalmaktır.)