Taha-yı Hakkârî "rahmetullahi aleyh" Namazın Ehemmiyeti -32-

Bu zat buyuruyor ki: (Okunur iken ezan, Düşünün ki, "İsrafil Sur'a üfler şu zaman." Abdest almak üzere kalktığınız zaman da, Düşünün ki, "Kabrimden kalkıyorum şu anda." Camiye giderken de düşünün ki hem yine, "Gidiyorum şimdi ben, sanki mahşer yerine." Müezzin ikameti okuyup da o saat, Safa girdiklerinde namaz için cemaat, "Mahşerde insanların yüzyirmi saf halinde, Toplandığını" düşün o mahşer mahallinde. İmam namaza durup, Fatihayı okurken, De ki, "Sağımda cennet ve solumda cehennem. Ensemde Azrail ve karşımda Beytullah var, Ayağımın altında Sırat ve önüm mezar." Düşün sonra, "Mizanda sualim nasıl geçer? Bana yoldaş olur mu yaptığım ibadetler? Yoksa kabul olmaz da onların bir tanesi, Yüzüme mi çarpılır bir paçavra misali") Bir gün Resulullaha sordu biri Ensar'dan, Dedi: (Bize beyan et, namazın esrarından.) Buyurdu: (Ey eshabım, "Namaz" büyük ibadet, Rabbin hoşnut olduğu bir ameldir o elbet. Meleklerin sevdiği, nebilerin sünneti, A'malin efdalidir, kalbinizin lezzeti. "Namaz", canın nuru ve bedenin kuvvetidir, Duaların kabulü, rızkın bereketidir. "Namaz", melekül mevte şefaatçıdır hem de, Ayrıca aranızda perdedir cehennemde. O, karanlık kabirde çırağ olur, yani nur, Kıyamet sıcağında serin bir gölge olur. "Namaz", Münker-Nekire, cevaptır esasında, Kolaylıktır hesabın görülme esnasında. Sıratı şimşek gibi geçiren bir araçtır, Cennetin anahtarı, başlarımıza taçtır.) Yine buyurdular ki: (İmam ile beraber, "İftitah tekbiri"ni alırsa her kim eğer, Nasıl kuru yapraklar, dökülür rüzgar ile, Onun günahları da dökülür işte böyle. Namaza başlayıp da, "Euzü" söyleyince, Çok sevaba kavuşur, kılları adedince. "Fatiha" okuyunca, Hac sevabı kazanır, "Rüku" için bir nice sadaka ecri alır. "Rüku tesbihleri"nden, yüz suhuf, dört kitabı, Kıraat etmiş gibi alır ecrü sevabı. "Semi'allahü limen hamideh" derse eğer, Allah onu, tam rahmet deryasına garkeder. "Secde"ye vardığında, insan ve cinnilerin, Adedince sevap ve ecir alır o mü'min.)