Ubeydullah-ı Ahrâr "kuddise sirruh" -4-

Kazanç yolları... Bu zat bir sohbetinde, buyurdu ki, (Elbette, Türlü kazanç yolları, vardır İslâmiyette. Bu yollar da meselâ, ticarettir, san''attır, Ziraat veyahut da, hizmet ya da cihattır. Mesela O Server''in, "Cihad" idi mesleği, Harplerde, ganimetin Onun du beşte biri. Zîra bir hadisinde buyurdu; "Cenab-ı Hak, Kılıcımın ucunda, rızkımı eyledi halk" Bir kimse, bu işlerden hiçbirini yapmasa, Yâni hiçbirisinde, muvaffak olamasa, Böyle "âciz" duruma düşerse bir Müslüman, "Dilencilik" yapması, caiz olur o zaman. Bunu da yapamazsa, en son çâre olarak, Câiz olur o vakit dinden para kazanmak. Yâni yazmış olduğu kitaptan cüz''i bir kâr, Alması câiz olur, sırf ölmeyecek kadar. Böyle bir şart olmadan, eğer ki bir Müslüman, Yazdığı bir kitaptan, yâhut konuşmasından, Menfaat sağlıyorsa, düşünüp sırf parayı, Tercih etmiş sayılır, âhirete dünyayı. Yâni "Dünya adamı", olmuştur o nihayet, Çünkü İslâmiyeti, dünyaya etti âlet. Dîne hizmet etmesi, velhâsıl bir kişinin, Muhakkak olmalıdır, sadece "Allah için" Kalbindeki niyeti olunca böyle hâlis, Hediye almasında, o vakit olmaz beis. Yani sırf "Para için", yapıyorsa, elbette, Hiçbir faidesini, göremez âhirette.) Bir gün de sohbetinde buyurdu; (Hak teâlâ, Her emrinde "kolaylık" göstermiştir kullara. Meselâ ibâdette, istemiştir hep azı, Günde yalnız kırk rek''at, emretmiştir namazı. Bu kırk rek''at namazın, kılınması da zâten, "Bir saatlik" bir zaman bile tutmaz esâsen. Bunları kılarken de, en kısa ve kolay bir, Sûre okumayı da kabul eylemektedir. Ayakta kılamayan, kılar hem oturarak, Onu da yapamayan, kılabilir yatarak. Rükû ve secdeleri, yapamazsa bir insan, ¹ma ve işaretle, kılabilir her zaman. Eğer abdest almakta, su zarar verir ise, Toprak ile teyemmüm yapabilir o kimse. Yine "Zekât" için de, kolaylık göstermiştir. Malın hepsini değil, "Kırkta bir" emretmiştir. Onu da hemen değil, bekletip o akçeyi, Tam "Bir sene" geçince, emretmiştir vermeyi. Yeme ve içmede de, mubah edip çok şeyi, Yine haram kılmıştır az bir iki nesneyi.)