“Otizmli çocuğumla aç ve açıkta kaldım, bana yardım edin”
“Merhaba Feridun Ağabey içinde bulunduğumuz zor süreçte birçok resmî, özel, kurum ve/veya kişiye başvurdum kimisinden dönüş oldu ama durumumuza iyi ve olumlu yönde bir katkı alamadım maalesef. Durumumla ilgili ayrıntılı bilgi ve belgeler Ek'teki PDF belgesinde mevcuttur. Oğlum ve bana yardımcı olmanızı ya da olabilecek kişi veya kurumlara yönlendirebilmenizi diliyor ve ümit ediyorum, gereğinin yapılmasını saygılarımla arz ederim” diyen İsmail Güler isimli okuyucumuzun ilgili kurum ve kuruluşlarla paylaştığı bilgi özetle şöyledir:
“Konya ili Çeltik ilçesine bağlı Gökpınarlıyım. Kendi ailevi ve özel nedenlerimizden dolayı köyümüzden yıllar önce Konya ili Akşehir ilçesine göç etmek durumunda kaldık. Otizmli ve doğuştan Tip1 Diyanet Şeker Hastası, mental geriliği olan TAM BAĞIMLI raporlu oğlum için tekrar Konya ili Çeltik ilçesindeki köyümüze dönmek zorunda kaldık.
Eşimden yıllar önce ayrıldım, 1 oğlum var. Mahkemede oğlumun velayeti bana verildi. 3 aylıktan beri; 18 yıldır oğlumla birlikte yaşamaktayım. Elimden geldiğince oğluma iyi şartlar sunmaya ve ona iyi bakmaya çalışmaktayım.
Son 5 yıldır oğlum; hem Konya'da Beyhekim Hastanesinde (Fizik Tedavisi) hem de İzmir Tepecik Hastanesinde Çocuk Endokrin Servisi başta olmak üzere yoğun bakımda yatmış, tedavi almış ve tedavisine devam edilmektedir. Bu tedaviler sürerken oğluma TİP1 Diyabet ve ÇöZGER Raporu verildi. Son olarak da TAM BAĞIMLI RAPORU verildi. Tedavisi ve kontrolleri hâlihazırda sürüyor ve doktorlar TİP1 hastası olduğu için bu durumun ömür boyu devam edeceğini söyledi.
"ELİMDE AVUCUMDA BİR ŞEY KALMADI"
Elimde avucumda ne varsa oğlum için harcadım ve harcamaktayım. Borçlarım çoğaldı ve Akşehir’de oturduğum ev kiraydı. İşsiz de kaldığım için başta kira, elektrik, su, ısınma, telefon, gıda (yeme-içme), oğlumun ömür boyu kullanması gereken ilaç ve insülin iğneleri + ölçüm çubukları, psikiyatri ilaçları ve harici ilaçları ile giyim-kıyafet sağlık masrafları ve temel ihtiyaçlarını karşılayamadım ve hep borçlandım. İşsiz olduğum ve bakmak zorunda olduğum Otizm ve aynı zamanda TİP1 Şeker hastası çocuğum olduğu için çalışamıyorum, gelirim yok, ödeme güçlüğü çekiyorum. Oğlumun doğumundan beri yani 18 yıldır, çoğu zaman marketi olan ablam maddi ve manevi destek oluyordu. Pandemi süreci ve sonrasında onun da işleri iyi gitmedi ve onun da birçok borçları meydana geldi. Bunca yıldır destek olan ablam da artık eskisi gibi bana maddi olarak destek olamıyor.
Akşehir'deki ev sahibim kirayı ödeyemediğim için bir sürü nahoş olay yaşandıktan sonra mahkeme kararıyla evden çıkardı.
Babadan atadan kalma bir şeyim hiçbir mal varlığım yok. Oğlumla birlikte kalabileceğimiz, kafamızı sokabileceğimiz bir yuvamız yok. Bu gidişle oğlum ile birlikte dışarıda, sokakta kalabiliriz. İşim yok, sigortalı çalışan biri olmadığım için maaşım yok. Emekli değilim. Oğlumla kalabileceğimiz bir yerimiz yok. Köyde kimse kiraya ev vermiyor. Çaresiz kaldım. Oğlumun sağlık masraflarını, ilaçlarını, ölçüm cihazı, ölçüm çubuğu, iğnesi vb. gıda ve temel ihtiyaçlarını karşılayamamaktayım. Her ay 32 adet ölçüm çubuğu almaktayım ve her birinin fiyatı 400 TL’dir. Sadece ölçüm çubuklarına aylık 12.800 TL’den fazla ödenmektedir. Ve hatta bunun dışında yol ücretini bulamadığım için yaklaşık 11-12 aydır İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Çocuk Endokrin takipli hastane ve İzmir Şehir Hastanesi Endokrin Bölümüne ve aylık rutin doktor kontrollerine oğlumu götüremiyorum. Çocuğuma giyim-kılık kıyafet alamıyorum. Sağlıklı besleyemiyorum.
"KÖYDE DERME ÇATMA BİR EV BULABİLDİK..."
Şu an köyde derme çatma bir ev bulabildik evin kirası 15.000 TL. Kaldığımız evde bir ay evvel 1,5 metre boyunda yılan çıktı ve oğluma saldırdı. Oğlum eve girmeye korkuyor. Yarı açık psikiyatri bölümünde 1,5 ay yattı ve taburcu oldu ama hâlâ düzelemedi. Korkuları hâlâ var. Tekrar yılan çıkar endişesindeyiz. Evin tavanı, kapısı ve pencereleri kırık, çatlak, eğrelti ve derme çatma. Kapı ve pencereler başta olmak üzere her yerden soğuk giriyor. Isınacak bir ısıtıcımız yok. Odunumuz kömürümüz yok. Kıyafetlerimiz yeterli değil. Kuru gıda ve temel gıdalarımız yok. Banyo tuvalet eski tip hem soğuk hem de koku, böcek oluyor. Tuvalet ve yıkanma çok zor şekilde oluyor.
Çocuğum için ev konusunda destek ve yardım edebilmeniz mümkün müdür? Bulunduğumuz bölgeye ya da İzmir’deki Şehir Hastanesi’ne ulaşımı kolay bir noktada oğlumla kalabileceğim, yaşayabileceğim bir ev konusunda yardımcı olursanız oğlumla beni çok mutlu edersiniz. Yardım isteyebilecek kimsem yok, anne ve babam vefat etti, başta siz olmak üzere yetkililerimize sığınıyorum. Oğlum ve bana yardımcı olmanızı diliyor ve ümit ediyorum, gereğinin yapılmasını saygılarımla arz ederim...”
İsmail Güler
