"Biz ona şeytanı musallat ederiz"
9 Ocak 2017 02:00
"Her kim, Rahmân'ın zikrinden göz yumarsa, biz ona şeytanı musallat ederiz. Artık bu, ona arkadaştır."
Ebü’l-Kâsım el-Kasrî hazretleri Cüneyd-i Bağdadî hazretlerinin talebelerinin önde gelenlerindendir. Hicrî 3. asrın sonları ile 4. asrın başlarında yaşamıştır. Devamlı sûrette başı öne eğik dururdu. Sebebini sordular. Şöyle anlattı:
“İlk zamanlarda açlığa sabrederdim ve haftada bir defa yemek yerdim. Bir gün cinlerden birisi, gelip, bana selâm verdi. Selâmını aldım, ama kendisini göremedim. Her gün gelip bana selâm verirdi. Bir gün kendisine 'Seni görmeyi istiyorum. Bana görünsen ne olur?' dedim. Çok güzel yüzlü bir kimse olarak bana göründü. Kim olduğunu sordum. 'Müslüman olan cinnîlerdenim. Senin gibi, nefsinin arzularına muhalefet eden, açlığa sabreden, dînin emirlerine uymakta ve yasaklarından sakınmakta gayretli olan birini gördüğümüz zaman, kendisine muhabbet eder, selâm veririz' dedi. Kendisiyle aramızda tam bir muhabbet ve dostluk hâsıl oldu. Bana bazı şeyler de öğretti... Bir gün kendisine 'Gel! Mescide beraber gidelim' dedim, 'İnsanların bulundukları yerde seninle beraber bulunmamız münâsip değildir. Çünkü seninle aramızda bazı konuşmalar olur. İnsanlar, senin birisiyle konuştuğunu anlarlar. Fakat beni göremedikleri için senin hakkında uygun olmayan şeyler söylerler. Senin için fitne olur' dedi. Ben de 'En geri safta otururuz. Hiç kimse fark etmez' dedim. Mescide girip oturduk. Cin, 'Bu insanları nasıl görüyorsun?' diye sordu. 'Bazılarını uykuda, bazılarını yarı uyanık ve bazılarını da tam uyanık görüyorum' dedim. 'İnsanların her birinin başları üzerinde duranları görüyor musun?' dedi. 'Hayır' dedim. Gözlerimi sığadı. Her insanın başı üzerinde bir karga bulunduğunu gördüm. Kargalardan bazıları, üzerinde bulunduğu kimsenin gözlerini kanatları ile kapatmış idi. Bazıları sadece duruyor ve bazıları da üzerinde bulunduğu kimsenin gözünü; bazen kapatıyor, bazen açıyordu. 'Bu ne hâldir?' diye sordum. 'Sen Kur’ân-ı kerîmde okumadın mı? Allahü teâlâ Zuhruf sûresi 36. âyet-i kerîmesinde (Her kim, Rahmânın zikrinden göz yumarsa, biz ona şeytanı musallat ederiz. Artık bu, ona arkadaştır) buyuruyor. İşte insanların başlarında gördüğün şeyler, karga şeklinde şeytanlardır, insanların her birini gafletleri miktarınca istilâ etmiş, kaplamışlardır' dedi. Ondan sonra da bir daha yanıma gelmedi. Buna üzüldüğüm için, devamlı olarak başımı önüme eğiyorum.”