"Düşmanlarımı dost edinmeyin!"
17 Ocak 2016 02:00
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” efendimiz Mekke’yi fethe çıkacaktı. "Yâ Rabbî! Biz Mekke'ye ulaşıncaya kadar Kureyşi gâfil eyle" diye duâ etti...
Hicretin sekizinci senesinde Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Mekke’yi fethe çıkacaktı. "Yâ Rabbî! Biz Mekke'ye ulaşıncaya kadar Kureyşi gâfil eyle" diye duâ etti.
Muhâcirînin büyüklerinden ve Bedr ehlinden olan Hâtıb bin Ebî Beltea “radıyallahü anh” âilesinin Mekke’de olması ve Kureyşlilerin onları gözetmelerini sağlamak maksadıyla, Kureyşlilere “Resûlullah efendimiz falan gün sizin üzerinize, Mekke’ye hareket edecek” diye bir mektup yazdı ve bir câriye ile gizlice gönderdi. Cebrâîl aleyhisselâm bu durumu Resûlullah efendimize haber verdi. Resûlullah efendimiz hazret-i Alî ve birkaç sahabiyi “radıyallahü teâlâ anhüm ecmaîn” gönderdi. “Hâh bağçesine kadar gidiniz. Orada bir zayıf kadın vardır. O kadında bir mektup var. O mektubu Hâtıb Mekkelilere gönderdi. O mektubu alıp getirin” buyurdu...
Gidip kadının peşinden yetiştiler. Hazret-i Alî “radıyallahü anh” kılıcını çekince, kadın mektubu saçlarının arasından çıkarıp verdi...
Mektûbu Resûlullah efendimize getirdiler. Resûlullah, Hâtıb bin Ebî Beltea’yı huzûruna çağırdı. “Niçin böyle yaptın” diye sordu. “Yâ Resûlallah! Sana îmân etdiğim günden beri, küfre dönmedim. Nasîhatini dinlediğimden beri hiç ihânette bulunmadım. Fakat âilem Kureyşlilerin arasındadır. İstedim ki Kureyşliler âilemi gözetsinler. Yoksa kesin biliyorum ki, benim mektubumdan onlara fayda gelmez” dedi. Resûlullah efendimiz onu tasdîk etti. O sırada meâl-i şerîfi (Ey îmân edenler! Düşmanlarımı ve düşmanlarınızı dost edinmeyin. Siz onlara sevgi gösteriyorsunuz. Hâlbuki onlar Kur’ândan size geleni inkâr ettiler. Rabbiniz olan Allaha inandığınızdan dolayı, Peygamberi ve sizi yurdunuzdan [Mekke’den] çıkarıyorlardı. Eğer sizler benim yolumda ve rızâmı kazanmak için cihâda çıkmışsanız, onlara nasıl sevgi gösterirsiniz. Oysa ben sizin gizlediğinizi de açığa vurduğunuzu da bilirim. Sizden kim bunu yaparsa artık doğru yoldan sapmış olur) olan, Mümtehîne sûresi 1. âyet-i kerîmesi nâzil oldu.
Muhammed bin Fudayl Dabbî hazretleri Hadis hafızıdır. Kûfe’de doğdu. A'meş, Hişâm bin Urve ve Yahya bin Saîd el-Ensârî gibi âlimlerden hadis rivayet etti. Kendisinden Süfyân-ı Sevrî, Ahmed bin Hanbel gibi âlimler rivayette bulundu. Rivayetleri Kütüb-i Site'de yer alan Muhammed bin Fudayl 195 (m. 811) yılında Kûfe'de vefat etti. Şöyle nakletmiştir:
Hicretin sekizinci senesinde Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” Mekke’yi fethe çıkacaktı. "Yâ Rabbî! Biz Mekke'ye ulaşıncaya kadar Kureyşi gâfil eyle" diye duâ etti.
Muhâcirînin büyüklerinden ve Bedr ehlinden olan Hâtıb bin Ebî Beltea “radıyallahü anh” âilesinin Mekke’de olması ve Kureyşlilerin onları gözetmelerini sağlamak maksadıyla, Kureyşlilere “Resûlullah efendimiz falan gün sizin üzerinize, Mekke’ye hareket edecek” diye bir mektup yazdı ve bir câriye ile gizlice gönderdi. Cebrâîl aleyhisselâm bu durumu Resûlullah efendimize haber verdi. Resûlullah efendimiz hazret-i Alî ve birkaç sahabiyi “radıyallahü teâlâ anhüm ecmaîn” gönderdi. “Hâh bağçesine kadar gidiniz. Orada bir zayıf kadın vardır. O kadında bir mektup var. O mektubu Hâtıb Mekkelilere gönderdi. O mektubu alıp getirin” buyurdu...
Gidip kadının peşinden yetiştiler. Hazret-i Alî “radıyallahü anh” kılıcını çekince, kadın mektubu saçlarının arasından çıkarıp verdi...
Mektûbu Resûlullah efendimize getirdiler. Resûlullah, Hâtıb bin Ebî Beltea’yı huzûruna çağırdı. “Niçin böyle yaptın” diye sordu. “Yâ Resûlallah! Sana îmân etdiğim günden beri, küfre dönmedim. Nasîhatini dinlediğimden beri hiç ihânette bulunmadım. Fakat âilem Kureyşlilerin arasındadır. İstedim ki Kureyşliler âilemi gözetsinler. Yoksa kesin biliyorum ki, benim mektubumdan onlara fayda gelmez” dedi. Resûlullah efendimiz onu tasdîk etti. O sırada meâl-i şerîfi (Ey îmân edenler! Düşmanlarımı ve düşmanlarınızı dost edinmeyin. Siz onlara sevgi gösteriyorsunuz. Hâlbuki onlar Kur’ândan size geleni inkâr ettiler. Rabbiniz olan Allaha inandığınızdan dolayı, Peygamberi ve sizi yurdunuzdan [Mekke’den] çıkarıyorlardı. Eğer sizler benim yolumda ve rızâmı kazanmak için cihâda çıkmışsanız, onlara nasıl sevgi gösterirsiniz. Oysa ben sizin gizlediğinizi de açığa vurduğunuzu da bilirim. Sizden kim bunu yaparsa artık doğru yoldan sapmış olur) olan, Mümtehîne sûresi 1. âyet-i kerîmesi nâzil oldu.