Abdestli ölen, ölüm acısı çekmez

Abdestli iken ölenlere şehîd sevabı verilir. Peygamberimiz "sallallahü aleyhi ve sellem" buyurdular ki: (Abdestli olarak ölen, ölüm acısı çekmez. Çünkü abdest, îmânlı olmanın alâmetidir. Namâzın anahtârı, bedenin günahlardan temizleyicisidir.) Her zaman abdestli bulunmak, yatağa abdestli girmek, abdestli yemek ve içmek çok sevaptır. Evliya-i kiram, her zaman abdestli durabilmek için, az yiyip az içerlerdi. İmam-ı Malik hazretleri, üç günde bir yemek yerdi. Sebebi sorulunca, "Allahü teâlânın huzurunda sık sık helâya gidip gelmekten utanıyorum" buyurdu.

Abdestsiz bebek emzirmedim

Ahmed-i Bîcân hazretleri vaaz ettiği kürsüden bir ara başını kaldırdı. Ağabeyi caminin giriş kapısında tebessüm ediyordu. Akşam annesi ile sohbet ederken bu aklından çıkmayan şeyin sebebini öğrenmek istedi ve annesine sebebini sordurdu. Ağabey Muhammed Bîcân da, "Anneciğim, ben kardeşimin vaazına gülmedim. Ben bir insanoğlunun nbsp;
sohbetini dinlemeye ne kadar melek gelmiş, oturacak yer bulamıyorlar da birbirlerinin üzerine oturuyorlar, onların hâli çok hoşuma gitti de ona tebessüm ettim" dedi. Bu duruma çok sevinen annesi, eve dönerek durumu küçük oğlu Ahmed-i Bîcân'a anlattı. Ahmed Bîcân sevineceği yerde durgunlaştı. Bunu fark eden annesi sebebini sorunca; "Ağabeyim melekleri gördüğü hâlde ben niçin göremi-yorum?" dedi. Annesi bir süre düşündükten sonra, "Sen henüz süt emme çağında idin. Ben namazdayken ağlamaya başlayınca misafir komşum seni emzirmeye başladı. Sonra sordum hanım abdestsiz imiş. Ben seni hiç abdestsiz emzirmedim. Herhalde sebebi odur" dedi…