Şeytanın dört tuzağı!..

Müslüman, yumuşak huylu ve sabırlı kimsedir. Bu hasletler, takva sahiplerinin özelliklerindendir. Nitekim Allahü teâlâ, Kur'an-ı kerimde, yumuşak huylu ve sabırlı kullarını övmektedir. Şûra suresinde mealen buyuruldu ki: "Kim ki, sabreder, kusurları örter ve bağışlayıcı olursa, işte muhakkak ki bu, yapılmaya değer işlerdendir. Mert ve azimli kimselerin yaptığı iştir."

Allahü teâlâ, Habibine, sabrı ve yumuşak huyluluğu emretmiş ve kendisinden önceki peygamberlerin de bu ahlâk üzerinde olduklarını haber vererek şöyle buyurmuştur: "O hâlde, ey Habibim, tıpkı azim sahibi peygamberlerin sabrettiği gibi, sen de sabret! Hakkı kabul etmeyenlerin azabı için acele etme!"

Eski kavimlerden birinde âlim ve abid bir zat vardı. Bir ara şeytan bu zatı yoldan çıkarmaya çalıştı; fakat başarılı olamadı... Bir gün abid, bir ihtiyaç için yolculuğa çıkmıştı. Şeytan da onunla beraber yola koyuldu. Gayesi bir fırsatını bulup, vesvese vererek onu dalalete düşürmekti. Bunun için abidi, sabırdan, yumuşaklıktan uzaklaştırıp, şehvet ve öfke sebebi ile saptırmayı denedi, fakat muvaffak olamadı. Başka yönlerden denedi, yine olamadı. Namazda iken vesvese vermek istedi, yine yapamadı. Namazını bitirdikten sonra ona kendini tanıttı ve şöyle dedi:

- Sana birçok vesvese verdim. Öfkelendirmek istedim. Fakat sende en ufak bir değişiklik meydana getiremedim. Anladım ki, seni dalalete düşüremeyeceğim. Bundan böyle seninle dost olmak istiyorum.           

- Hayli zamandır, uzak yoldasın. Evinden uzaksın. Çoluk çocuğundan haber almak ister misin?

- Peki, insanoğlunu nasıl dalalete düşürdüğümü öğrenmek ister misin?

- İnsanları genelde şu dört şeyden biriyle doğru yoldan çıkarırım. Bunlardan biri cimriliktir. Biri hasettir. Diğeri sarhoşluktur. Bir diğeri de öfkedir... Öfkelenip de aklı gidince, o artık elimizde bir oyuncak olur. Her türlü kötülüğü ona yaptırabiliriz. Öfkesini yenen, yumuşak huylu, sakin kimselere tesir etmemiz ise çok zordur.